desdeagaiola.blogspot.com
DESDE A GAIOLA: diciembre 2014
http://desdeagaiola.blogspot.com/2014_12_01_archive.html
O MEU BLOG MÁIS GALEGO. A NENA DO PARAUGAS. Jueves, 25 de diciembre de 2014. Tan sequera sei por que collín o teléfono. Nunca o fago cando non sei de quen é o número que aparece na pantalla. Sorprendeume a voz ao outro lado. “Ola! Canto tempo sen saber de ti! O problema que teño é moi grave e sei que ti coñeces xente que.”. 8220;Habería que velo.”. Tanto ten. Paguei os cafés, abrochei a chaqueta e saín á rúa. Concha L. F. Enlaces a esta entrada. Viernes, 19 de diciembre de 2014. Foi un día bonito, cheo d...
blogoteca.com
A NENA DO PARAUGAS
http://www.blogoteca.com/anenadoparaugas/index.php
A NENA DO PARAUGAS. A miña debilidade é a miña fortaleza. Vivo pechada nunha gaiola de pensamentos, por vontade propia e gústame perderme entre as letras e os sons que me acompañan no meu encerro. Raiolas - Tempo I. Raiolas - Tempo II. A CONXURA DOS DESEXOS. A COVA DO RAPOSO. A CRUZ DA CAMPA. A EIRA DE BALIXE. A FONTE DAS BRUXAS. A LAREIRA DE SANTISO. A MALIÑA DE LUGO. AS MÚSICAS DA MIÑA VIDA. GALERÍA DE FOTOS DE XULIO LÓPEZ. O PÉ DA PORTA. O RECANTO DE MIK. ORFEÓN UNIVERSITARIO DE MÁLAGA. XX - O TE.
vellomorrocantando.blogspot.com
O Vello Morrocantando: Que a semá ten sete días
http://vellomorrocantando.blogspot.com/2007/06/que-sema-ten-sete-dias.html
XA QUE CHORANDO NACÍN. Quarta-feira, 6 de junho de 2007. Que a semá ten sete días. Soa o despertador, polo tanto son as seis da mañá. Quixera dormir máis pero non podo: si me retrasara tan só cinco minutos rompería a rutina de cada día para ir a traballar e chegaría tarde. Seino. Ó principio pasabame moito. Pero, nunca tivera tantas ganas de seguir a durmir. Ahí está a porta, só queda empurrala. pero non se abre? Postado por Eduardo M. Campos Coello. Compartilhar com o Pinterest. Esa muller e os franceses.
vellomorrocantando.blogspot.com
O Vello Morrocantando: Esa muller e os franceses
http://vellomorrocantando.blogspot.com/2007/06/esa-muller-e-os-franceses.html
XA QUE CHORANDO NACÍN. Quarta-feira, 6 de junho de 2007. Esa muller e os franceses. Pobres ilusos, mirade esa muller pola que os vosos corazóns reventan, pola que vos mataríades uns os outros. Ela soiña xa conseguiu que o viño correse polas vosas veas, na vosa francesa e ilustre sangue. Que máis podería conseguir? Tremede, cagade nos vosos axustados pantalóns, que a forza dos galegos non está nas armas. Está nas súas mulleres. Postado por Eduardo M. Campos Coello. Compartilhar com o Pinterest. Todolos qu...
desdeagaiola.blogspot.com
DESDE A GAIOLA: VERMELLO... BRANCO...
http://desdeagaiola.blogspot.com/2015/02/vermello-branco.html
O MEU BLOG MÁIS GALEGO. A NENA DO PARAUGAS. Lunes, 16 de febrero de 2015. Ao final foi o vento quen levou todo. Ata os postigos das portas levou. E levou o son son da campá. E mesmo levou as áncoras que suxeitaban o banco…. Agora quedan catro bágoas e as herbas crecentes, mesturadas con zume de cereixas…. Concha L. F. 16 de febrero de 2015, 17:20. Algo sempre queda e de ese algo todo pode renacer. 16 de febrero de 2015, 23:48. Y esas lágrimas con jugo de cerezas seguro que son más dulces que saladas.
vellomorrocantando.blogspot.com
O Vello Morrocantando: Nausicaä do Val do Vento
http://vellomorrocantando.blogspot.com/2014/07/nausicaa-do-val-do-vento.html
XA QUE CHORANDO NACÍN. Quarta-feira, 30 de julho de 2014. Nausicaä do Val do Vento. É Hayao Miyazaki un dos meus autores de anime favoritos. Sempre atrápame cas súas películas que deixan na miña alma algún tipo de pegada. “O Castelo ambulante”, “La princesa Mononoke”, “A viaxe de Chihiro” ou “Haru no reino dos gatos” son filmes que dun xeito ou doutro emocionáronme. É para min Miyazaki un gran produtor e director de cine animado. Perdida neste aparente caos a humanidade loita por sobrevivir pelexando uns...
vellomorrocantando.blogspot.com
O Vello Morrocantando: Julho 2014
http://vellomorrocantando.blogspot.com/2014_07_01_archive.html
XA QUE CHORANDO NACÍN. Quarta-feira, 30 de julho de 2014. Nausicaä do Val do Vento. É Hayao Miyazaki un dos meus autores de anime favoritos. Sempre atrápame cas súas películas que deixan na miña alma algún tipo de pegada. “O Castelo ambulante”, “La princesa Mononoke”, “A viaxe de Chihiro” ou “Haru no reino dos gatos” son filmes que dun xeito ou doutro emocionáronme. É para min Miyazaki un gran produtor e director de cine animado. Perdida neste aparente caos a humanidade loita por sobrevivir pelexando uns...
desdeagaiola.blogspot.com
DESDE A GAIOLA: octubre 2014
http://desdeagaiola.blogspot.com/2014_10_01_archive.html
O MEU BLOG MÁIS GALEGO. A NENA DO PARAUGAS. Domingo, 19 de octubre de 2014. Este é un equinoccio máis. Coma outros moitos. A luz do día foi minguando, como foi aumentando a escuridade das noites. Sei que ese momento pasou este ano xa hai uns días. Collín algo tarde o ritmo da luz. Voulle botar a culpa á auga. A auga. Moito me gusta a auga, aínda sendo consciente de que a peor morte é aquela de quen morre afogando. Ou a peor é a do lume? O lume. Canta dor produce o lume! Concha L. F. Enlaces a esta entrada.
desdeagaiola.blogspot.com
DESDE A GAIOLA: DOCE E ESCURA SOMBRA
http://desdeagaiola.blogspot.com/2015/07/doce-e-escura-sombra.html
O MEU BLOG MÁIS GALEGO. A NENA DO PARAUGAS. Jueves, 2 de julio de 2015. DOCE E ESCURA SOMBRA. 8220;Doce e escura sombra é esa que acolle cando o sol queima os pensamentos…”. Escribín isto un día de baleiro infinito, cando me din conta de que o último elo da cadea comezaba a romper, precisamente, polo lado máis forte. Non sei se foi porque naquel momento sentía inmensa soedade, ou porque ela mesma, que existía desde sempre en min, se desatou de repente ao fender o único caxato que soportaba o meu peso.
desdeagaiola.blogspot.com
DESDE A GAIOLA: abril 2015
http://desdeagaiola.blogspot.com/2015_04_01_archive.html
O MEU BLOG MÁIS GALEGO. A NENA DO PARAUGAS. Domingo, 5 de abril de 2015. Perdinme na inmensidade da Lúa chea impetuosa e na do Sol nacente silandeiro. Entre as voces e asubíos dos paxaros. Entre cebolas, cerdeiras, gatas preñadas, xeadas de abril e brétemas luminosas. Perdinme entre airexas frías do nordés,. Entre soles ferintes e herbas miúdas. Perdinme entre músicas estrañas e diminutos puntos de músicas chegadas doutras terras. Perdínme entre as miñas músicas. Entre viaxes a mundos de ir e non voltver.