raminarabnejad.blogfa.com
پانویس - رباعي
http://raminarabnejad.blogfa.com/post-18.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. بعد از تو غزل، غزل نميشد ديگر. حس ي، به غزل بدل نميشد ديگر. صد دور زمين به دور خورشيد دويد. اسفند ولي حمل نميشد ديگر. نوشته شده در سه شنبه بیست و ششم مهر ۱۳۹۰ساعت 13:43 توسط رامين عرب نژاد. گل سوری (نیلوفر نیک سیر). کمی برای خودم (سمیه رامش). مانند عشق در دقایق ممنوعه (افسانه واحدیار). عبور عقربه ها (محمد اکرام بسیم). غزل های سپید من (راشد رامز). نارون ها (حکمت الله نظری). باید که عاشقانه برایت غزل نوشت (محسن رضایی).
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس - از جنس چوب
http://raminarabnejad.blogfa.com/post-22.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. رهام كرد درون كتاب دردي كه. كشانده ام به همين تختخواب سردي كه -. به روي قاب تنش موريانه ميلولد. به روي قاب پر از زنگ و خاك و گردي كه -. تمام بودنش از جنس چوب نارنج است. و از ادامه ي اين چوب هاي زردي كه -. بدست هاي پر از آبله ب ريده شدند. بدست هاي تواناي رادمردي كه -. دعاي روز و شبش بعد رفتنت اين است:. خدا كند كه دگر هيچ بر نگردي كه. نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم آبان ۱۳۹۰ساعت 21:14 توسط رامين عرب نژاد.
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس - فاتحانه
http://raminarabnejad.blogfa.com/post-21.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. نه دیدی و نه شنیدی من و سلام مرا. به پای بودن خود دست التزام مرا. خیال اینکه تو مال منی شکست. بخند. که فاتحانه شکستی خیال خام مرا. تفاوت من و مجنون فقط در این نکته ست. که لیلی از سر قهرش شکسته جام مرا*. دو هفته است که مردم. بیا و خط بزن از. درون دفتر عشاق خویش نام مرا. جهان به قلب تو یک جرعه هم از عشق نداد. ببین چگونه گرفت از تو انتقام مرا! اگر با من نبودش هیچ میلی. چرا جام مرا بشکست لیلی؟ گل سوری (نیلوفر نیک سیر).
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس
http://raminarabnejad.blogfa.com/9204.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. دستهایت روسری را از وسط تا میکند. این مثلث در مربع سخت غوغا میکند. مثل یک منشور در برخورد با نور سفید. روسری، روی سر تو رنگ پیدا میکند. سبز، قرمز، سرمهای، فرقی ندارد رنگها. صورت تو روسریها را چه زیبا میکند! میشود هر تار مو یک شب ولی یک روسری. این همه شب را چطوری در دلش جا میکند؟ باد میریزد به دورت حسرت تلخ مرا. باد روزی روسری را از سرت وا میکند. نوشته شده در پنجشنبه بیست و هفتم تیر ۱۳۹۲ساعت 16:58 توسط رامين عرب نژاد.
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس
http://raminarabnejad.blogfa.com/9210.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. شبیه رفتن تو اشکهای من جاریست. نپرس این همه بیچارگی به خاطر کیست. تو آفتاب حیاتآوری برای همه. اگر من آدمکی برفیام گناه تو چیست؟ شکست و ریخت به پایت جهان من، حالا. برو برای همیشه، خرابه جای تو نیست. شبیه باد اگر بودنت به رفتنات است. چگونه از تو بخواهم که چند لحظه بایست؟ زغالم و فقط از ظاهرم گریزانی. وگرنه باطن الماس و من که هر دو یکیست! نوشته شده در یکشنبه بیست و دوم دی ۱۳۹۲ساعت 17:1 توسط رامين عرب نژاد.
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس - چراغ خواب و (چرا)
http://raminarabnejad.blogfa.com/post-25.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. چراغ خواب و (چرا). باغزلی تازه آمده ام:. کنار حادثه می پوشم، غم سیاه-سفیدم را. سپس به عکس تو می دوزم، دو ب عد خسته ی دیدم را. تو نیستی و در این تلخی، من از تمامی این قصه. هنوز می شنوم با تو، صدای گفت و شنیدم را. دقیقه های نخستین از هزار و سیصد و یادم نیست. لباس ساحره پوشاندند تن عروسک عیدم را. چراغ-خواب و (چرا) هردو، به فلسفیدن خود مشغول. و این تویی که نمی گیری سراغ خواب جدیدم را. زودتر امضا کن، دوباره پای رسیدم را.
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس - دلتنگی
http://raminarabnejad.blogfa.com/post-4.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. علت این همه دلتنگی تو چیست, بگو؟ صاحب دغدغه های دل تو کیست, بگو؟ گر دلت با دل دیوانه ی من هست بگو. ور دلت با دل دیوانه ی من نیست, بگو. با منی که به خوشی های تو دلخوش بودم. یک (برو) گفتن لبهای تو کافیست, بگو. با من از هر چه که در شهر دلت میگذرد. با من از هر چه که در قلب تو باقیست, بگو. باز کن سفره ی دلواپسی ات را لختی. و از این درد که از چشم تو جاریست بگو. گفته بودی که شبی با تو غزل میگویم. غزلهای تو عالیست, بگو.
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس - از تازه هایم:
http://raminarabnejad.blogfa.com/post-29.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. دستهایت روسری را از وسط تا میکند. این مثلث در مربع سخت غوغا میکند. مثل یک منشور در برخورد با نور سفید. روسری، روی سر تو رنگ پیدا میکند. سبز، قرمز، سرمهای، فرقی ندارد رنگها. صورت تو روسریها را چه زیبا میکند! میشود هر تار مو یک شب ولی یک روسری. این همه شب را چطوری در دلش جا میکند؟ باد میریزد به دورت حسرت تلخ مرا. باد روزی روسری را از سرت وا میکند. نوشته شده در پنجشنبه بیست و هفتم تیر ۱۳۹۲ساعت 16:58 توسط رامين عرب نژاد.
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس -
http://raminarabnejad.blogfa.com/post-23.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. شبیه فاصله بیزارم، غروب سرخ سرک هارا. که هدیه داده به پاهایم، در این عبور، ترک هارا. تمام صورت من زخمی و گریه های پیاپی هم. چکانده بر سر زخم من، دوباره طعم نمک هارا. تو هیچ وقت نمی خواهی مرا و من به همین باور. نشسته ام که بمیرانم، خلاف آن، همه شک هارا. ببین چگونه غم از هر سو، برای کشتن قلب من. به بغض های فروخورده، رسانده است کمک هارا. قبول کن که ندارم من، ستاره ای و چه حاصل از-. یک عمر گشتن بیهوده، هزار توی فلک هارا؟
raminarabnejad.blogfa.com
پانویس - عصر مدرنیزه یِ آدمِ قلب آهنی
http://raminarabnejad.blogfa.com/post-3.aspx
پانویس روزهایم را ورق ورق روی هم میگذارم, روزهایی که یکروز اوراق شان را باد خواهد برد. عصر مدرنیزه ی آدم قلب آهنی. عرصه ی ما سر به سر , عرصه ی نیرنگ بود. خاطره ها , لحظه ها , حادثه ها : جنگ بود. فاصله ها قصه و قصه پر از فاصله. قصه ای از فاصله , سهم دل تنگ بود. عصر مدرنیزه ی آدم قلب آهنی. کز نظر نسل او , عشق و وفا ننگ بود. از نفس فصل ها , بوی ریا می وزید. سبز بهاری هر شاخه فقط رنگ بود. بر رخ آئینه ها, نقشی از اندوه شب. در گذر عصر ما , آینه هم , سنگ بود. گل سوری (نیلوفر نیک سیر). کمی برای خودم (سمیه رامش).
