best-writers.blogfa.com

pagiginas.blogfa.com

یادداشت های یک جوان نیمه پِخته :) - حذف و اضافه

http://www.pagiginas.blogfa.com/post/381

یادداشت های یک جوان نیمه پ خته :). میدونی برتری تو نسبت به من چیه؟ اینه که چیزایی که من میدونم تو نمیدونی. اصن اون چیزی که انتظار داشتم نشد و یادآوریش باعث میشه که نتونم بنویسم! شاید فرصتی مناسب تر . دوشنبه بیست و یکم بهمن ۱۳۹۲ساعت 10:16 نویسنده P@GiGiN@S. از کجا به کجا رسیدم و معلوم نیست در آینده کجا باشم، پس مینویسم تا فراموشم نشه :). بهترین کارو همون راسو میکنه، خودشو درگیر بحث نمیکنه، میچسه میره. خط خطی اما منظم. داوري به سبك وبلاگي. م ر ي م شكاك بود. يادداشت هاي يك مرد ديوانه. شرح حادثه ای به نام تو.

pagiginas.blogfa.com

یادداشت های یک جوان نیمه پِخته :) - unconditional

http://www.pagiginas.blogfa.com/post/380

یادداشت های یک جوان نیمه پ خته :). میدونی برتری تو نسبت به من چیه؟ اینه که چیزایی که من میدونم تو نمیدونی. عنوان اسم آهنگی از katty Perry میباشد :). دیشب به مهسا زنگ زدم و دو ساعت یه ربعش کم حرف زدیم.بهش گفتم به فلانی نگو* * * ، حداقل بخاطر اینکه من از این کلمه متنفرم! بیش از این توضیحی نداد و من میدونم نیازی به توضیح بیشترم نبود.چون تو موقعیتی قرار داشتم که بهم حسودی کنن و درانتها خدارو شکر کردن که جای من نبودن! حداقل یه پیشرفتی حاصل شده! روزهای آرامی را سپری میکند نویسنده:) حس خوبی دارم :). چهار ساله ک...

notebook1987.blogfa.com

من و یک دنیا بادکنک رنگی

http://www.notebook1987.blogfa.com/1392/09

من و یک دنیا بادکنک رنگی. تموم جمعه ها رو بغض کردیم.یه عمره منتظر موندیم. رنگین پوستان دنیا بی پدر شدند! نمیگویم خداحافظ.چون تو در قلب دنیا زنده ای نلسون! تولدت 25 سالگیت مبارک دخترک! میخواستم بگم کامنتای پست قبلو بی جواب تایید میکنم و ببخشید و اینا.اما.دلم نیومد. کم کم جوابشون میدم! این همه نبودن باعث شد بفهمم دوست داشتن شما ربطی به هر روز دیدنتون نداره! انگار جنس علاقه های اینجا فرق داره.دل و دیده رابطه ی دیگه ای باهم دارن حتی! تابان ن و شت. مینویسم برای روزگار فراموشی ام. . داورے بﮧ سبک وبلاگے.

chingooya.blogfa.com

نان، آب... پنجره های ِ رو به آفتاب! - این پلاکت های ِ لعنتی

http://www.chingooya.blogfa.com/post/69

نان، آب. پنجره های رو به آفتاب! این پلاکت های لعنتی. بارها تلاش کرده بودم تلاش برای اینکه هرچه هم که شد، نگویم خدا جان چرا؟ هی به خودم گفته بودم ارغوان، از هیچ چیز نترس. عصبانی نشو. با کسی دعوا نکن. همه چیز را بسپار دست خود خدا. اما امروز وقتی دم در ایستاده بودم از روز خوبی که داشتم کیفور بودم خوشحال خندان زنگ میزدم به مامان، و مامان گوشی را برداشت گفت " نترس، بیمارستانیم. خواهرت یکم حالش خوب نیست. " احساس میکردم زانوهایم تاب تحمل وزنم را ندارد. هی توی دلم گفتم چرا؟ چرا رها نمیکنی، اول چشم های بابا و حالا.

pagiginas.blogfa.com

یادداشت های یک جوان نیمه پِخته :)

http://www.pagiginas.blogfa.com/1394/04

یادداشت های یک جوان نیمه پ خته :). میدونی برتری تو نسبت به من چیه؟ اینه که چیزایی که من میدونم تو نمیدونی. مریم نبود، بهتر دیدم اعترافمو اینجا در حضور خودم انجام بدم، نكنه شاید مریم هم قضاوتم كنه یا شاید روزی مریم نباشه! ادامه مطلب رمز داره :). سه شنبه سی ام تیر ۱۳۹۴ساعت 20:46 نویسنده P@GiGiN@S. بعد حتی شاید در ادامه مطلب ها تمام احساس های لعنتی را كه احمقانه میپنطارم و نمی شود به كسی گفت را هم خواهم نوشت :) چه كسی میداند؟ پنجشنبه بیست و پنجم تیر ۱۳۹۴ساعت 21:11 نویسنده P@GiGiN@S. خط خطی اما منظم. بانوی ش...

chingooya.blogfa.com

نان، آب... پنجره های ِ رو به آفتاب! -

http://www.chingooya.blogfa.com/post/77

نان، آب. پنجره های رو به آفتاب! در یک لایه قبل تر، در شش خرداد نود یک، ارغوان نود یک گوشه ی اتاق خواهرش نشسته و گریه می کند و خواهرش سر سجاده. ارغوان تلفن را برداشته به رفیق روزهای سخت، ریحان زنگ میزند. ارغوان توی اتاقش نشسته قرص را توی دستش فشار میدهد. سردی نفس های مرگ. ماما می آید توی اتاق. شب شب ششم خرداد، هق هق های ماما. وای از این همه تنهایی، وای از این همه گریه، وای از این همه غصه. نخواهد زودتر بیایم بیرون. یادم برود خدا جان. یادم برود. نوشته شده در سه شنبه ۷ خرداد۱۳۹۲ساعت توسط ارغوان.

notebook1987.blogfa.com

من و یک دنیا بادکنک رنگی

http://www.notebook1987.blogfa.com/1392/11

من و یک دنیا بادکنک رنگی. خیلی سعی کردم از سرزمین کهن ننویسم. قصه اعتراضات به این سریال قصه ی صبر و قراریست که ما ایرانی ها نداریم! قصه ی معرفتی است که ما ایرانیها نداریم! چه اگر داشتیم وصبر میکردیم هیچکدام از این مسائل پیش نمی آمد. بحثی که باعث سوء تفاهم شده اصلا برایم قابل درک نیست! تا وقتی خودشان پای این مسئله را پیش نکشیده بودند باور کنید به فکر هیچ کس هم خطور نمیکرد این حرفها! مثلا اگر نام خانوادگی یک نفر قلی زاده باشد حتما زاده ی قلی است؟ اصلا گیرم که اینطور باشد آنهمه فحش برای چه بود؟ یادداشتی مین...

chingooya.blogfa.com

نان، آب... پنجره های ِ رو به آفتاب! - من تنها بودم

http://www.chingooya.blogfa.com/post/96

نان، آب. پنجره های رو به آفتاب! من رفیق بازم در رفاقت زیادی انعطاف پذیرم! من رفیق پایه ایی هستم، پایه ایی هر غلطی نه، ولی تا وقتی که رفیقم با خوشحالی لبخند بزند پایه ام. من رفیق بازم! در رفاقت زیادی انعطاف پذیرم. در رفاقت، رو بازی میکنم، همه چیزم را میگذرم وسط، حتی گاهی جانم را. من تنها بودم، بچه که بودم تنها بودم! خواهر برادرم دوره ی حساس راهنمایی دبیرستان بودند از وقت عروسک بازی شان گذشته بود. پدر مادرم شاغل بودند من سرگرمی م سبزی پاک کردن با مادربزرگم بود! من سر هر چیزی خطر کرده ام برای رفاقت!

chingooya.blogfa.com

نان، آب... پنجره های ِ رو به آفتاب! -

http://www.chingooya.blogfa.com/post/79

نان، آب. پنجره های رو به آفتاب! آنجا ایستاده بودم برای اولین بار یک لحظه از ذهنم گذشت که در زندگیم یک جای خالی هست که کاش الان پ ر بود! ایستاده بودم، بغض گلویم را می فشرد اشک چشمهایم را می سوزاند سکوت کرده بودم گوش میدادم. و دلم می خواست کاش الان یک مرد کنارم ایستاده بود و از حقم دفاع می کرد. یا حداقل برای خاطر من صدای ش بالا میب رد حتی دست به یقه هم میشد! چرا اینطور می خواستم و اینطور فکر می کردم را نمیدانم! اینطور می خواستم چون حس می کردم تنها ترین آدم روی زمین منم. خدا آن بالا بود، داشت نگاهم میکرد.

chingooya.blogfa.com

نان، آب... پنجره های ِ رو به آفتاب! -

http://www.chingooya.blogfa.com/post/86

نان، آب. پنجره های رو به آفتاب! در دوازده سالگی اولین وبلاگم را ساختم. ک پی-پیست هیچوقت در خون من نبود حتی در دوازده سالگی. یادم نیست در دوازده سالگی چه می نوشتم، اما اراجیف نبود قطعا که اگر بود حالا هنوز حتی با خواننده های وبلاگ اولم در ارتباط نبودم! در دوازده سالگی بلاگفا، سرزمین عجیبی بود، خیلی عجیب. بلاگفا بغل دستی م نبود، نیمکت را باهم تقسیم نمیکردیم، چشم مان روی کتاب ها جزوه های هم نمیلغزید انتظار بیست ها را نمیکشیدیم. با هم به دفتر مدیر ناظم ها نمیرفتیم بی هم برنمیگشتیم. همسایه نبودیم، رفی...پاتوق...