chrisandistory.blogspot.com

zimowe-odcienie.blogspot.com

Zimowe odcienie błękitu: Dwudziesty piąty

http://zimowe-odcienie.blogspot.com/2014/04/dwudziesty-piaty.html

Wtorek, 1 kwietnia 2014. 8212; Stało się coś, o czym nie wiem? 8212; naciskała Sabine, schylając się nade mną już po raz dziesiąty i zadając mi to samo pytanie, a ja wciąż byłam w zbyt wielkim szoku, by odpowiedzieć. Uderzyłam go. Podniosłam rękę na człowieka, którego kochałam całym sercem i zdzieliłam go w twarz, sprawiając mu ból — nie tyle fizyczny, co duchowy. Był przecież facetem, ucierpiał jego honor. Podniosłam na nią zmęczony wzrok. Nie wiem co zobaczyła, ale widocznie dotarło do niej, że moj...

zimowe-odcienie.blogspot.com

Zimowe odcienie błękitu: kwietnia 2014

http://zimowe-odcienie.blogspot.com/2014_04_01_archive.html

Sobota, 5 kwietnia 2014. Zanim wgłębicie się w ostatnie słowa składające się na epilog tego opowiadania, zastanówcie się przez chwilę nad własnym życiem — czy naprawdę warto wymagać od niego wciąż więcej i więcej? Czyż nie jest piękne w samej swej prostocie? Niektórym ludziom nie dane jest przeżycie choćby garstki tego, co my już mamy za sobą, a wiele jeszcze przed nami. Żegnam się z Wami tutaj, choć aż bierze żal. Nawet nie wyobrażacie sobie jak bardzo zapłakaną mam twarz! Czułam życie przeciekające mi ...

nie--opuszczaj.blogspot.com

Nie opuszczaj mnie: stycznia 2014

http://nie--opuszczaj.blogspot.com/2014_01_01_archive.html

Poniedziałek, 20 stycznia 2014. Postanowił obudzić się już na dobre i udawać nieświadomego — być może chciał przekonać się, że wyolbrzymiał wszystko, oczywiście oprócz zachowania Sandry i Thomasa, albo upewnić się, że jego rodzina była całkowicie inna, niż sądził. Odetchnął z ulgą, gdy wreszcie wyswobodził się całkowicie i mógł podciągnąć się na łokciach nieco do góry. Pokój był jasny i pusty, wszyscy gdzieś wyszli. 8212; Będzie mógł chodzić bez problemów? Pozwolono mu podnieść się nieco, pół leżał więc,...

nie--opuszczaj.blogspot.com

Nie opuszczaj mnie: grudnia 2013

http://nie--opuszczaj.blogspot.com/2013_12_01_archive.html

Poniedziałek, 30 grudnia 2013. Zbudowali ci klatkę ze złota oraz diamentów. Najpiękniejsze miejsce, gdzie możesz się zestarzeć. Podarowali ci księżyc i poczęstowali kłamstwem. A wszystkim, czego chciałeś była wolność, by lecieć. Jego stan nie uległ poprawie od ostatnich dwudziestu czterech godzin - głos lekarza był cichy i zdecydowany. Miał wprawę w przekazywaniu tego typu diagnoz rodzinom pacjentów - robił to często, a w ostatnich czasach zdawało mu się, że nawet zbyt często. Niby na co mamy czekać?

nie--opuszczaj.blogspot.com

Nie opuszczaj mnie: ZAWIESZAM

http://nie--opuszczaj.blogspot.com/2014/07/zawieszam.html

Środa, 2 lipca 2014. Długo myślałam nad tym posunięciem i wreszcie się zdecydowałam — zawieszam działalność na blogu do odwołania. Nie wiem co jest powodem potężnego kryzysu weny i niechęci do kontynuowania tej historii — być może wypaliłam się już i brak mi świeżości? Widzę, że każdy kolejny post, który publikowałam miał coraz mniej odsłon i mogę to sobie tłumaczyć tym, że jest lato i skoki nie cieszą się tak wielką popularnością, jak w zimie. Tylko co, jeśli nie to jest powodem? 2 lipca 2014 05:46.

king-in-the-mirror.blogspot.com

[z] I'm the king in the mirror [z]: czerwca 2015

http://king-in-the-mirror.blogspot.com/2015_06_01_archive.html

Wellinger, Kraus, Morgenstern. Wszyscy w jednej, dość banalnej, historii. Niedziela, 21 czerwca 2015. Dopiero w pokoju, gdy była sama pozwoliła łzom płynąć swobodnie po policzkach. Płakała gorzko. Nie rozumiała tej niesprawiedliwości, ale miała pracę. Nie musiała aż tak zmieniać swojego życia. Werner zrobił dla niej naprawdę dużo. Usłyszała pukanie. Nie chciała, by ją nękano. Ale tutaj nie miałam szans od początku. 8211; zachichotał. – Postawiłem się tym dupkom - dodał spokojniej. 8211; chciała się wyrwać.

nie--opuszczaj.blogspot.com

Nie opuszczaj mnie: BOHATEROWIE

http://nie--opuszczaj.blogspot.com/p/bohaterowie.html

W pierwszej kolejności ja, czyli skoczkowa90, bo to właśnie moja nieskromna osoba rozdaje w tym opowiadaniu karty. Nie, nie jestem hotkującą Gregora nastolatką. Lubię sport, kocham skoki i chciałabym kiedyś pisać zawodowo. Dużo pisać. Przede mną jeszcze bardzo długa droga, a kto zabroni mi tworzyć fanowską fikcję? No właśnie, nikt :). Udostępnij w usłudze Twitter. Udostępnij w usłudze Facebook. Udostępnij w serwisie Pinterest. Spisuję historie, które nawiedzają moją głowę. Wyświetl mój pełny profil.

nie--opuszczaj.blogspot.com

Nie opuszczaj mnie: kwietnia 2014

http://nie--opuszczaj.blogspot.com/2014_04_01_archive.html

Środa, 30 kwietnia 2014. Przez warstwę podniecenia i ogromnej żądzy, jaką czułam, przedzierało się wspomnienie dawnych upokorzeń. Zamykałam oczy, by czuć jeszcze mocniej, ale wtedy dochodził do mnie głos rozsądku i to było najgorsze. 8212; Nie mogę — westchnęłam, odpychając go po raz kolejny. 8212; Przepraszam, jeśli byłem zbyt. — zastanowił się, szukając odpowiedniego słowa, ale nie dałam mu skończyć. 8212; Nie. Nie! Chciałam pobyć przez chwilę sama, żeby uspokoić galopujące serce. 8212; Nie trzeba!

nie--opuszczaj.blogspot.com

Nie opuszczaj mnie: lutego 2014

http://nie--opuszczaj.blogspot.com/2014_02_01_archive.html

Środa, 5 lutego 2014. Na początku nie było niczego — ani bólu, ani żadnego czucia — tak, jakby w miejscu nóg, które przecież widział, pojawiła się całkowita pustka. Skupiając myśli, z całych sił próbował nakłonić otumaniony mózg do poruszenia palcami. Mówił sobie cicho: — Teraz! Koncentrował wzrok na stopach, aż piekły go oczy, a między brwiami pojawiała się zmarszczka, zaciskał zęby i spinał się całym ciałem, ale obie kończyny wciąż pozostawały nieruchome. Martwe. Tak strasznie bezużyteczne. W miejscu, ...