denjestann.blogfa.com

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد - به یاد پیرهای نشسته پشت پنجره ی خانه های سالمندان...

http://www.seza-abad.blogfa.com/post/101

به یاد پیرهای نشسته پشت پنجره ی خانه های سالمندان. عید که می شد خانوم جون میومد خونمون و چادر مشکی رو که از سرش برمیداشت برف موهاش با شیره کلامش همچی درست و حسابی حالمون رو شیرین می کرد. پرده های قهوه ای رنگ و رو رفته ی اتاقم رو دو دستی می گرفت و میریخت پایین: "بذار روشنی بیاد تو. مخت نم می کشه تو این تاریکی نمور.". بعد یه تور سفید، رنگ موهاش آویزون می کرد پشت شیشه برق افتاده رو به درخت آلبالوی توی حیاط که تابستون که میاد آلبالو سرخ ها رو ببینم و دهنم آب بیفته و قبل از گنجشک ها برم سراغشون.

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد - جای خالی را پر کنید...

http://www.seza-abad.blogfa.com/post/100

جای خالی را پر کنید. بچه تر که بودم با خودم فکر می کردم چی میشه که آدم بزرگ ها یادشون میره. یادشون میره قول دادن، یادشون میره انجام بدن. یادشون میره حرف زدن. و یادشون میره که آرزو داشتن. حالا که فکر می کنم می بینم من ک ی بزرگ شدم که یادم رفت. که یادم رفت قول داده بودم، یادم رفت انجام بدم. یادم رفت حرف زدم. و یادم رفت که آرزو داشتم. گم شدم.شدیم. من. ما. یه جایی گم شدم.یه جایی گم شدیم. جایی به ناشناختگی بلوغ. جایی بین همه سه نقطه های آخر متن ها. نوشته شده در سه شنبه سی ام مهر ۱۳۹۲ساعت 14:32 توسط سزا.

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد

http://www.seza-abad.blogfa.com/1394/05

انشای خود را با نام خدا آغاز می کنم که. که گاهی یادم میاره کجام. که گاهی میگه برگرد و ببین. که یه نفر رو میاره جلوت تا یادت بندازه چندسالته. چقدر گذشته. چقدر مونده و. و تو بفهمی که چقدر خوابی! انشای من زیاد نبود ولی سلام. نوشته شده در پنجشنبه بیست و دوم مرداد ۱۳۹۴ساعت 20:50 توسط سزا. تو یک لبخند داری و یک دست خالق. بخند و قاصدک بکش. خط خطی های ذهن من. صندلی لهستانی (تا فروغ دوباره.). به نام خالق خودم.

half-man.blogfa.com

H.O.P.E.

http://www.half-man.blogfa.com/1394/05

رفتم یه جای بهتر. دیگه اینجا نمی نویسم :/. خاطرات دوچرخه سواری امسال رو اینجا مینویسم. که تو رفته ای. سه شنبه ۶ مرداد۱۳۹۴. پ ک های محکم. خیره شدن های طولانی. از جا پریدن های بی هنگام. پیک های پی در پی. و یک چهره ی در هم شکسته. همه از آن خبر می دهند. که مدت هاست تو رفته ای. Saman Jalili - Vay Delam. امروز درحالی که خیلی بی حوصله تو بلاگفا میچرخیدم، با خودم گفتم برم مدیریت بلاگ آدرس قبلیم. رفتم دیدم به به! باز انتقالش دادم اینجا. که اگه اینبار پاک شد کلا پاک شه :دی. خط خطی های ذهن من.

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد - سه نقطه...

http://www.seza-abad.blogfa.com/post/97

پیشانیم چین افتاده. پلک راستم می پرد. دلم آبی نمی سوزد. سرم داغ و نگاهم سرد. دهانم برهوت. منم. چشمانم که بسته بود اما. من امروز بستری ام. روی تخت بیمارستان روزگار. نفهمیدم چه اتفاقی از من گذشت. پرونده ام را بالای سرم چسبانده اند سینه کش دیوار. رویش نوشته: برخورد با دیوار با چشمان بسته. نوشته شده در دوشنبه بیست و هشتم مرداد ۱۳۹۲ساعت 9:38 توسط سزا. تو یک لبخند داری و یک دست خالق. بخند و قاصدک بکش. خط خطی های ذهن من. صندلی لهستانی (تا فروغ دوباره.). به نام خالق خودم.

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد - یاس سپید...

http://www.seza-abad.blogfa.com/post/96

و من دیروز در آینه لبخند زدم. به من. و تو از دور مرا می دیدی. مرا می دیدی. با گل های مریم که بوی یاس سپید می داد. نوشته شده در شنبه بیست و ششم مرداد ۱۳۹۲ساعت 10:31 توسط سزا. تو یک لبخند داری و یک دست خالق. بخند و قاصدک بکش. خط خطی های ذهن من. صندلی لهستانی (تا فروغ دوباره.). به نام خالق خودم.

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد - چشم ها را باید شست...نه حس را کشت...

http://www.seza-abad.blogfa.com/post/98

چشم ها را باید شست.نه حس را کشت. سرش رو گذاشت لب جوب. چاقو رو گذاشت کنارش و بیخ تا بیخ برید. چه بلاهایی که سرش نیاورده بود. حالا گیرش آورده بود. ته یه بن بست خلوت و خالی و تاریک. چشماش برق انتقام داشت. چاقوش برق تیزی. دست و پاش رو بسته بود. تو چشماش نگاه نمی کرد. می دونست چون دست و پاش بسته است داره بهش معصومانه نگاه می کنه. کار از دلسوزی برای معصومیت گذشته بود. چشماش خون بود. چاقوش خون دیده. چشماش اشک آلود شد. چاقوش خون آلود. گریه کنید. همین! نوشته شده در یکشنبه هفدهم شهریور ۱۳۹۲ساعت 8:51 توسط سزا.

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد - زرنویس...

http://www.seza-abad.blogfa.com/post/102

و این حکایت افسوس های ماست هنگامی که با زوزه سگ ها بیدار می شویم و می دویم به سمت یک لقمه نان نمی دانم حلال و خرامان خرامان برمی گردیم برای شنیدن کنسرت زنده ی سگ های ولگرد. من پر از آجرهای چیده در ذهنم. پر از نفس های نفس نفس. پر از چشمه های جوشان هیچ. من پرم. به جون خودم. آری ما دچار کودهای مغزی هستیم. کودهای متعفن و بی بخار که باعث رشد نمی شود و جوانه می کشند در لحظه. و این حکایت افسوس های ماست. همیشه. نوشته شده در پنجشنبه سوم بهمن ۱۳۹۲ساعت 0:18 توسط سزا. خط خطی های ذهن من. به نام خالق خودم.

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد - سلام

http://www.seza-abad.blogfa.com/post/104

آدم اول شور دارد. می آید داغ می کند، کمی می سوزاند. کمی می سوزد. آرام می گیرد. آرام آرام آرام می گیرد. و آرام آرام یادش می رود که داغ بود روزی. آدم آخرش شور ندارد. رفته است و سرد هم نیست حتی. کمی یخ است. آرام گرفته و آرام آرام خاکستر می شود. و آرام آرام باد می بردش. هر روز پشت سرم آب می ریختم. نوشته شده در سه شنبه هفدهم تیر ۱۳۹۳ساعت 15:25 توسط سزا. تو یک لبخند داری و یک دست خالق. بخند و قاصدک بکش. خط خطی های ذهن من. صندلی لهستانی (تا فروغ دوباره.). به نام خالق خودم.

seza-abad.blogfa.com

ســـزا آبـــاد

http://www.seza-abad.blogfa.com/1393/09

یک فرمول از پیش اثبات شده. لیمیت انسان هنگامی که انسان به سمت بزرگسالی میل می کند برابر است با دنیوی شدن. نوشته شده در شنبه پانزدهم آذر ۱۳۹۳ساعت 8:58 توسط سزا. تو یک لبخند داری و یک دست خالق. بخند و قاصدک بکش. خط خطی های ذهن من. صندلی لهستانی (تا فروغ دوباره.). به نام خالق خودم.