unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: vacacións
http://unanosencolacao.blogspot.com/2008/09/vacacins.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. Hai moito que non escribo, pero tampouco vin que reclamase ninguén, así que non me agobio, jeje. Que tal de vacacións? Sei que moitas estivestes traballando coma min (ou máis) así que imaxino que non hai moito que comentar. La juventú está echada a perder. Eu aínda sigo esperando que veña o verán. Case non udei sandalias este ano, nin pantalóns curtos, e creo que todas as veces que estiven na praia, que non foron moitas, estiven vestida!
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: Finalizar un traxecto
http://unanosencolacao.blogspot.com/2008/10/finalizar-un-traxecto.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. Que ganas teño de ver a luz ao final do túnel! Que ganas de deitarme, durmir e espertar o 16 de decembro cun 5.0 no Proxecto Final. Canto tempo desexando rematar. Tiven sorte de atopar boas compañeiras ao longo do camiño, non me podo queixar. Son as que me dan folgos para seguir. Grazas! Hoxe houbo sesión de goberno e faltaron 190 deputados. Sen comentarios. E mentres os estados "apadriñan" aos bancos e a xente anda a preguntarse se é oportun...
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: O que son e o que parezo
http://unanosencolacao.blogspot.com/2008/10/o-que-son-e-o-que-parezo.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. O que son e o que parezo. Levo días dándolle voltas a unha idea: que imaxe transmitimos aos demais? Que percibe a xente de nós? Alguén pode chegar a coñecernos de verdade? Estes días coñecín xente nova. Coñeceranme mellor que as miñas “amigas de toda a vida”? Saberán cousas de min que os/as que me queren non saben polo simple feito de ter outra perspectiva? Algo que si que sei que me gusta facer é romper esquemas. Encántame ver a cara de ...
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: Triste
http://unanosencolacao.blogspot.com/2009/03/triste.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. O mundo é un pouco máis feo dende a última vez que escribín no blog. E a batería interior que me fai estar sempre alegre, sempre sorrindo, está nestes días algo esgotada. Cando pensas que as cousas non poden ir peor, van e empeoran. É a lei de Murphy, non? Por iso non me vou queixar demasiado porque aínda pode poñerse máis negro o futuro. A única sorte que teño é que non vou estar aquí para velo en directo. E cando sinta que me afecta dem...
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: Por fin
http://unanosencolacao.blogspot.com/2008/12/por-fin.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. Despois dun tempo sen actualizar o blog, volvo para dicir que o 2009 será outro ano sen ColaCao porque. O final non foi o que agardabamos, pero foi, que é o que importa. Sentinme como Truman, nesa escena final:. E ao mesmo tempo que indignación, ao saber que levamos tanto tempo enganadas, manipuladas. Ata o último momento quixeron mexar por nós. Pero non saben que a peor parte vanna levar eles porque quedan, como na película, sen show...En fi...
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: 13 de novembro de 2002: PRESTIGE
http://unanosencolacao.blogspot.com/2008/11/13-de-novembro-de-2002-prestige.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. 13 de novembro de 2002: PRESTIGE. Aínda que sexa uns días despois quería lembrar o aniversario do Prestige. Para que non o esquezamos. Para reaccionarmos e actuar sen precisar outra catástrofe. Grazas Viri pola canción. Puxen unha foto de Muxía por vós. Benqueridas/os lectoras/es, recoméndovos un par de ligazóns ás novas destes días:. Http:/ www.vieiros.com/nova/70256/galiza-non-esta-blindada-contra-outro-prestige. Parabéns, pequena L.
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: Os problemas da cidadanía
http://unanosencolacao.blogspot.com/2008/02/os-problemas-da-cidadana.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. Os problemas da cidadanía. Xa sei, levo máis dun mes sen actualizar. Son un desastriño. Pero é que despois do éxito da última actualización. non sabía que poñer. Non podo facer un blog sobre Virita, por moito que algúns queirades! Jejeje. Porque hai moitos temas que tratar nesta vida. Que cada un fale o que queira! Pode falar castelán e ser boa persoa igual! En fin, non sei onde imos parar. Sorte, como dicía, que xa hai plataformas en Gal...
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: Mensaxe de esperanza, porque estamos en Nadal
http://unanosencolacao.blogspot.com/2007/12/mensaxe-de-esperanza-porque-estamos-en.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. Mensaxe de esperanza, porque estamos en Nadal. Hoxe voulle dedicar o meu blog a dúas persoas ás que quero moito e coas que teño pasado moi bos momentos. O outro día tivemos unha conversa moi divertida por internet con cámara web incluída. O lado máis positivo das novas tecnoloxías: a comunicación con calquera parte do planeta. Sentirte aínda máis preto da xente á que queres e botas de menos. Coidádevos moito e seguide queréndovos tan ben!
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: La silla de Fernando
http://unanosencolacao.blogspot.com/2009/03/la-silla-de-fernando.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. La silla de Fernando. Hoxe, se hai sorte e Valentina conseguiu entradas, poderei escoitar durante 85 minutos falar a este home. Oxalá. A ver se vexo a David Trueba e lle pido traballo ;-). Un bico para todas/os! E feliz día do pai! No hay comentarios.:. Suscribirse a: Comentarios de la entrada (Atom). Non hai vento favorable para quen non sabe onde se dirixe. La silla de Fernando. A Irmandade secreta dos devoradores de libros.
unanosencolacao.blogspot.com
Un ano sen Cola Cao: As posibilidades que dá YouTube
http://unanosencolacao.blogspot.com/2008/10/as-posibilidades-que-d-youtube.html
Un ano sen Cola Cao. A loita contra o analfabetismo emocional. As posibilidades que dá YouTube. Flipades con tanta actualización en tan pouco tempo eh! Agora que descubrín como se meten vídeos creo que vou actualizar con máis frecuencia porque ás veces unha non ten ganas de escribir moito. Graciñas a Rober e a Lore por comentar. Sen comentarios ás veces parece que escribes para nada, que non te le ninguén. E a palabra escrita sen lectores non ten sentido, non? Como a palabra falada sen oíntes, supoño.