lesxhellhnonlogotechnon3.wordpress.com
Λέσχη Ελλήνων Λογοτεχνών 3 | Λέσχη Ελλήνων Λογοτεχνών - Blog 3
https://lesxhellhnonlogotechnon3.wordpress.com/about
Λέσχη Ελλήνων Λογοτεχνών - Blog 3. Just another WordPress.com site. Λέσχη Ελλήνων Λογοτεχνών 3. Λέσχη Ελλήνων Λογοτεχνών 3. Γράψτε το σχόλια σας εδώ. Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:. Δεν θα εμφανιστεί δημόσια. Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση. Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. ( Αποσύνδεση. Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση. Ειδοποίηση μέσω mail για νέα σχόλια.
dimitradelakourapoeta.wordpress.com
Η πένα μου, λυκαινα… | Δήμητρα Δελακούρα - Blog 3
https://dimitradelakourapoeta.wordpress.com/about
Δήμητρα Δελακούρα - Blog 3. Επιζήσασα της απουσίας σου, μετονομάσθηκα σε Σιωπή…. Η πένα μου, λυκαινα…. Η πένα μου, λυκαινα…. Γράψτε το σχόλια σας εδώ. Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:. Δεν θα εμφανιστεί δημόσια. Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση. Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. ( Αποσύνδεση. Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση. Ειδοποίηση μέσω mail για νέα σχόλια.
dimitradelakoyra.blogspot.com
Δήμητρα Δελακούρα Blog 1: Πρόλογος
http://dimitradelakoyra.blogspot.com/2014/01/blog-post_1314.html
Δήμητρα Δελακούρα Blog 1. Ποίηση Γιώργου Ν. Μανέτα: Στην άκρη των χειλιών σου, θάλασσα η αγάπη που με φίλησε. Κυριακή, 12 Ιανουαρίου 2014. 8220;Ξένε: Όταν τις σκέψεις μου διαβείς, μην βιαστικά περάσεις”. Στην εμπασιά του πρώτου μου “Της στεριάς” πονήματος, η ψυχή γαλήνεψε. Ο νους, ηλιαχτίδα χρυσή ταξίδεψε πάνω σε άτι λευκό. Διψώντας ν’ αγγίξει τ’ ανθισμένο τοπίο μιας άνοιξης. Το σώμα, με φόβο ξεπέζεψε, της παρθένας γης μην πατήσει τ’ ανέφικτο. Στον αντίποδα, η θάλασσα. Της μοναξιάς πάνω σ΄ένα καράβι.
dimitradelakoyra.blogspot.com
Δήμητρα Δελακούρα Blog 1: Αϊτός
http://dimitradelakoyra.blogspot.com/2013/11/blog-post_21.html
Δήμητρα Δελακούρα Blog 1. Ποίηση Γιώργου Ν. Μανέτα: Στην άκρη των χειλιών σου, θάλασσα η αγάπη που με φίλησε. Πέμπτη, 21 Νοεμβρίου 2013. Στην από αιώνων ορτινάντζα της Γερμανίας,Τουρκία,. Για την κατ’ επίφασιν "φιλία" της, αλλά και για τις οχλήσεις της. Ήθελ’ αϊτόπουλο, ψηλά για να πετώ μονάχο,. Για ν’ ακραγγίζω τις κορφές και ν’ αγναντεύω τα όρη. Ήθελα κείνη την κραυγή μακρόσυρτη για να ‘χω,. Να την ξεβγάζει σούσουρο του Πόντου τ’ αγριοβόρι. Να διαλαλεί ως τα πέρατα το μαύρο ριζικό μας,. Ψηλό, με τη θωρ...
dimitradelakoyra.blogspot.com
Δήμητρα Δελακούρα Blog 1: Της αγάπης
http://dimitradelakoyra.blogspot.com/2013/11/blog-post_12.html
Δήμητρα Δελακούρα Blog 1. Ποίηση Γιώργου Ν. Μανέτα: Στην άκρη των χειλιών σου, θάλασσα η αγάπη που με φίλησε. Τρίτη, 12 Νοεμβρίου 2013. Προς τι η έπαρσις σε γη δάνεια και ζωή;. Τα βράδια, πριν να κοιμηθώ και τον σταυρό μου κάνω,. Παρακαλώ μια Παναγιά που από παιδί την έχω. Πλάι σε καντήλι γυάλινο και δίπλα στο λιβάνι,. Να ‘χει τον κόσμο αυτόν καλά και τα παιδιά προπάντων. Πιο πίσω, λίγο αριστερά, με δαγκωμένα χείλη,. Με βλοσυρά τα βλέμματα σχεδόν σκοτεινιασμένα,. Ειρηνοφόρο φέρουνε στα βλέμματά των ζέση,.
georgemanetaspoisi.blogspot.com
Γιώργος Μανέτας - Ποίηση: Θύμηση
http://georgemanetaspoisi.blogspot.com/2015/08/blog-post.html
Γιώργος Μανέτας - Ποίηση. Πάλι χθες στο εικονοστάσι σαν να σβήστηκε το φως μου·. Γιε μου - εσύ, πικρό κομμάτι της ζωής μου, μακρινό. Σε ποιας Θάλασσας τη μέση, σε ποιαν άκρη αυτού του κόσμου. Ταξιδεύεις και δεν βλέπω πίσω να 'χεις γυρισμό;. Σαν να μου χτυπάει την πόρτα κάθε θόρυβος που φτάνει. Μα στην κάμαρά σου, γιε μου, το κρεβάτι σου αδειανό. Το κρεβάτι αυτό που στρώνω και χαϊδεύω, - που 'χα 'γιάνει. Το κορμάκι σου εκεί πάνω· τώρα μοιάζει νεκρικό. Θέλω λίγο ν' αγκαλιάσω την ανέγγιχτη ψυχή σου.
georgemanetaspoisi.blogspot.com
Γιώργος Μανέτας - Ποίηση: Οι πεθαμένοι
http://georgemanetaspoisi.blogspot.com/p/blog-page_3658.html
Γιώργος Μανέτας - Ποίηση. Μήπως… γνωρίζοντας το ριζικό μου. Τα νύχτια σχήματα, πριν γεννηθώ,. Στα βάθη φτιάχνανε κάτι δικό μου…. Που δυσκολεύομαι να θυμηθώ;. Μήπως… είν' όνειρο, κι οι πεθαμένοι. Φτάσαν νυχτιάτικα μέχρις εμέ;. Μην είναι φίλοι μου, αγαπημένοι;. Πόνο λιγότερο δώσε καημέ! Μήπως γι' απόκριση, να περιμένω. Κάτι απ' τον πόνο τους, κάποια κραυγή;. Τη σεπτή σάρκα τους να τήνε ραίνω;. Πλάσματα, oρέγεστε πριν την αυγή;. Μήπως… να βύθιζα στην αγκαλιά τους. Κι αδιάφορα να μη σκιαχτώ;. Θα 'χω να λέω.
georgemanetaspoisi.blogspot.com
Γιώργος Μανέτας - Ποίηση: Η αμαρτωλή
http://georgemanetaspoisi.blogspot.com/p/blog-page_5066.html
Γιώργος Μανέτας - Ποίηση. Δε σου 'μεινε φωνή να πεις για τα βουνά, τα δάση,. Oύτε χαρά πια σου 'μεινε να τραγουδάς για 'κείνα. Σαν να τελειώνει σου η ψυχή, σαν να τελειώνει ο κόσμος. Μόνο μετάνοια σ' εκκλησιά τώρα για σένα πρέπει. Μπολιάστηκες έρμη ψυχή στα μάταια των ερώτων. Δίχως ποτέ σου να σκεφτείς νερό στους διψασμένους. Δίχως ποτέ ν' αφουγκραστείς ένα των άλλων δάκρυ. Δε σ' άφηνε, για να τα δεις, το θάμπος των ματιών σου. Στα λαμπερά μα πρόσκαιρα της νιότης 'κείνα χρόνια. Που των ανθών δε μ' άρεσαν...
SOCIAL ENGAGEMENT