honareduble.blogfa.com

foggylife.persianblog.ir

من آدمی به لطف تو دیگر ندیده ام/ این صورت و صفت که تو داری فرشته ای! - زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/post/170

نوشته های یک انسان نابینا. من آدمی به لطف تو دیگر ندیده ام/ این صورت و صفت که تو داری فرشته ای! تنها چیزی که می توانم به تو بگویم این است که تو فرشته ای. البته اگر معنای فرشته فقط همانی باشد که منظور من است فرشته یعنی تو تویی که من را همان طوری که هستم می بینی و همان طوری که می بینی درک می کنی و همان اندازه هم از من انتظار داری. تو فرشته ای چون نه من را آن قدر بالا می بینی که دست نیافتنی باشم و نه آن اندازه پایین که در نظرت لیاقت حرف زدن با تو را هم نداشته باشم. چه کار هایی را به سختی انجام می دهم؟ کجا ر...

foggylife.persianblog.ir

زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/1393/9

نوشته های یک انسان نابینا. صدای طهرون قدیم خاموش شد. در آخرین روز پاییزی عزیزی را از هنرمندان از دست دادیم که صدایشان، صدای تهرون قدیم است. صدای استاد مرتضی احمدی تمام کودکی های من را با خود به همراه دارد. صدای ایشان را که می شنوم انگار باز هفت هشت ساله هستم و منتظر پینوکیو و مخصوصا روباه مکار که این بار برای عروسک قصه چه نقشه ای کشیده است. صدای ایشان را که می شنوم به یاد بابا علا الدین سندباد می افتم آن جا که می گوید: امروز درست دهمین روزه سندباد! محاله علی بابا بتونه امروز برگرده! صدای تو را دوست دارم.

foggylife.persianblog.ir

زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/1393/12

نوشته های یک انسان نابینا. امسال باید سال من باشد. فردا آغاز سال 94 است و من در این سال بیست و چهار ساله خواهم شد. وقتی خدا هست و کلی انگیزه برای ادامه دادن و شکوفا شدن چرا قسمتی از این ها سهم من نباشد؟ زمانی که دوستانی دارم که می توانم در هر شرایطی به آن ها اعتماد کنم تا شنوای حرف ها و مشکلاتم باشند چرا امید به تغییر و دگرگونی نداشته باشم؟ هنگامی که می دانم برای چند نفر مهم هستم و این طور نیست که اگر بمیرم یا زنده باشم برایشان یکسان باشد چرا با تمام توانم تلاش نکنم و به خواسته هایم نرسم؟ یادم می آید این...

foggylife.persianblog.ir

زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/1394/5

نوشته های یک انسان نابینا. مشکلات مشترک = درد های مشترک. از این به بعد می خواهم صاف و بی پرده بنویسم. درست است که تا کنون هم دروغی این جا ننوشته ام اما مسأله این جاست که اگر هم ماجرایی از زندگیم را تعریف کرده ام همه اش را نگفته و معمولا نصفه و نیمه رد شده ام ولی حالا تصمیم دارم به شکل دیگری از زندگیم بنویسم. من علاوه بر تأیید کامل نظر ایشان مطالبم را می نویسم. درست است که من نابینا هستم اما چه کسی گفته که باید به خاطر ندیدن چشم هایم از ساده ترین حقوقم هم در گذرم و بی خیالشان شوم؟ یادم می آید آن سال هایی ...

foggylife.persianblog.ir

ترم ششم هم تمام شد تمام.... - زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/post/171

نوشته های یک انسان نابینا. ترم ششم هم تمام شد تمام. بالاخره امروز آخرین امتحان این ترم را هم دادم و تمام. در کل این ترم احساس می کنم بیشتر بزرگ شدم بیشتر تجربه آموختم و نسبت به قبل موفق شده ام کمی بیشتر به زندگیم سر و سامانی بدهم. در این ترم نیز دوستان جدیدی پیدا کردم که هر کدام یک دنیا ارزش دارند و از طرفی نیز با دوستانی خداحافظی کرده و خواهم کرد که فقط خودشان هستند که مثل خودشان هستند پاک و بی نظیر. فردا هم عازم سفر به روستا هستم. خوب که فکر می کنم می بینم روزگار هم ترسی ندارد. اس ام اس انبوه. مجموعه ا...

foggylife.persianblog.ir

رنج هم‌بستگی - زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/post/177

نوشته های یک انسان نابینا. کتاب رنج هم‌بستگی نوشته خانم پرینوش صنیعی را خواندم و با قهرمان هایش تا آن جا که نویسنده توصیف کرده بود و ذهنم یاری کرد همراه شدم. این کتاب به گونه ای زیبا به گوشه هایی از زندگی خانم ها لاله و لادن بیژنی دوقلوهایی که از سر به هم چسبیده متولد شدند و حدود بیست و نه سال هم در این دنیا مهمان زمینی ها بودند می پردازد. انگار آن ها آمده بودند تا به ما بفهمانند وقتی انسانی زنده است حالا در هر شرایطی باید حتما هدف داشته باشد و به معنای واقعی زندگی کند. یک تن، دو تمنای به هم چسبیده.

foggylife.persianblog.ir

سالی دگر گذشت و امیدی دگر گذشت... - زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/post/176

نوشته های یک انسان نابینا. سالی دگر گذشت و امیدی دگر گذشت. دقیقا جمعه چهارم امرداد سال 1392 بود که من نوشتن در این وبلاگ را شروع کردم. قبلا در بلاگفا می نوشتم اما به خاطر فارسی بودن کد های امنیتی آن و مشکل دوستان نابینایم در نظردهی به پرشین بلاگ هجرت کردم که در تنظیماتش می توان کد های امنیتی را بالکل غیر فعال کرد. حالا البته با تأخیر دو سال از آن روز می گذرد و من هنوز هم که هنوز است گاهی اوقات این جا می نویسم. وقتی به نوشته های آن موقع نگاه می کنم می بینم چه قدر عوض شده ام! سالی دگر گذشت و امیدی دگر گذشت/.

foggylife.persianblog.ir

زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست - زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/post/175

نوشته های یک انسان نابینا. زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست. راستش قرار نبود این ماجرا را نه برای کسی بازگو کنم و نه جایی بنویسم اما چون خیلی فکرم را به خود مشغول کرده و معمولا با نوشتن فکر، آزاد می شود تصمیم گرفتم علاوه بر این که این جریان را این جا می نویسم برای دیگران نیز تعریفش کنم. یکی دو روز بعد از عید فطر ساعت دو و نیم بعد از ظهر بود که در خانه ما را زدند. مادرم در را که باز کرد با یک نفر مواجه شد که پاکتی را به او داد و گفت: این جا را باید شوهرتان امضا کنند. مادرم گفت: این پاکت چیست؟ خلاصه که ن...

foggylife.persianblog.ir

زندگی مه آلود

http://foggylife.persianblog.ir/1393/11

نوشته های یک انسان نابینا. انسان ها در هر برهه ای از زمان زندگیشان نیاز هایی دارند که باید در همان وقت لازم برآورده شوند وگرنه این حرمان ها روی هم جمع می شوند و به عقده هایی درمان ناپذیر تبدیل می گردند. کودکی که به محبت پدر و مادرش با هم نیاز دارد همان موقع کودکی تشنه این محبت ها و در آغوش گرفتن هاست نوجوانی که به مشورت پدرش در کار ها احتیاج دارد همان موقع پدرش می تواند کمکش کند و اگر زمان بگذرد به قول معروف دیگر آب رفته را نمی توان به جو برگرداند. به خانه ی غم ها خوش آمدی. بامن به جمع مردم تنها خوش آمدی.