masenafar3.blogfa.com

soozha.blogfa.com

سوژا

http://www.soozha.blogfa.com/8904.aspx

نهنهنگو خودم می دانم با اب شروع می شد. یا نه با آب تمام می شد؟ اسمت را پرسیدم آب داشت .دریا.باران .رودخانه .برکه. هیچ کدام نبود؟ اقیانوس .یا .نوس.یا . نوش. .نه نمی نوشم. اسمت ک.آب.وس.نبود؟ کابوس آری آب دارد. سرابسرای آب .سر آب .سر بی آب. خودم می دانم سالهاست که به دنبالت می دوم. من از قایم موشک بازی بدم می آید و تو سر مرا بی آب می گذاری و فرار می کنی. این بار تو چشم بگذار اما من از دستت فرار نمی کنم. با من هم آب بازی کن.اما سرم را خیس نکن. نوشته شده در شنبه دوازدهم تیر ۱۳۸۹ساعت 19:44 توسط نکیسا زنوری.

soozha.blogfa.com

سوژا - سطر هاي ممنوعه

http://www.soozha.blogfa.com/post-26.aspx

وايي قرص هايم را نخورده ام . دوباره تو آمدي . مي خواهي درسم را نشانم بدهي! بسم الله الرحمان الرحيم. و نون و قلم و ما يس . . . . در آينه رفتي و گفتي بخوانم . اما من كه قرص نخورده ام. مي دان هواي تو به سرم زده. هميشه اشتباه مي خواندي! الان تو تكرار كن :. س م خدا براي من رانده شده. و به نام تو . نه .به نام انار دزدي. و قسم به بروزي كه ما اخراج شديم ، بخاطر دزدي انار. به نام گندم دزدي. و قسم به روزي كه ما اخراج شديم. راستي انار بود يا گندم؟ ولي من سيب را بيشتر دوست دارم. كاش سيب مي دزديديم ، شايد مي مانديم.

soozha.blogfa.com

سوژا - قیامت

http://www.soozha.blogfa.com/post-21.aspx

روزی خاکستری با اسمانی که چون زبان گربه ای قرمز شده. کودکانی که برای سیاه قوس زمان دست شادی بر می دارند. شبی بی پروین و بی جغد. جغد انقدر هو را فریاد زده بی رمق به ماه بی نور می نگرد. کودکان در خوابهای بی رنگشان مرده ها را صدا می زنند. فرشته ها به تماشای مرگ گریختند و خدا پر کشید! چشمانم بی هیچ نوری فقط پایین را نگاه می کنند تا. اشک هایی که از چشمان مست هوشیار ریخته را دنبال کنند. شکوفه های انار دانه دانه می ریزند و می میرند. زنی برای کودکش لالایی مرگ می خواند. مردی گریه می کند. مادر بزرگی زجه میزند.

soozha.blogfa.com

سوژا - آری فقط تو سرشت مرا خط میزنی...

http://www.soozha.blogfa.com/post-22.aspx

آری فقط تو سرشت مرا خط میزنی. درمیان این خطوط خط گرفته تنها تو خطوط را خط می زنی . تو انعکاس زیبای خورشید را تا فرو دست پیش می بری. هراس بر رخت اویزهای مغزم. خط میزنی کلمات بیهوده مرا. اری فقط تو.در میان واژه ها می رقصی و دل را محکوم می کنی که تا ابد برای هجرت خط بخورد. تو وادار می کنی. خطی از انعکاس نا امیدی صورتت را ببلعد. نوشته شده در چهارشنبه یکم اردیبهشت ۱۳۸۹ساعت 10:34 توسط نکیسا زنوری. یادها را پینه می بندم و ارزو ها را می بافم. ستاره می چکد و لغزشش، ارزو را به دل اسمان اب می کند. تابشت را دوست دارم.

soozha.blogfa.com

سوژا - سرآب

http://www.soozha.blogfa.com/post-25.aspx

نهنهنگو خودم می دانم با اب شروع می شد. یا نه با آب تمام می شد؟ اسمت را پرسیدم آب داشت .دریا.باران .رودخانه .برکه. هیچ کدام نبود؟ اقیانوس .یا .نوس.یا . نوش. .نه نمی نوشم. اسمت ک.آب.وس.نبود؟ کابوس آری آب دارد. سرابسرای آب .سر آب .سر بی آب. خودم می دانم سالهاست که به دنبالت می دوم. من از قایم موشک بازی بدم می آید و تو سر مرا بی آب می گذاری و فرار می کنی. این بار تو چشم بگذار اما من از دستت فرار نمی کنم. با من هم آب بازی کن.اما سرم را خیس نکن. نوشته شده در شنبه دوازدهم تیر ۱۳۸۹ساعت 19:44 توسط نکیسا زنوری.

soozha.blogfa.com

سوژا

http://www.soozha.blogfa.com/8811.aspx

در اغاز نوری بودیم بر شن های فرسوده و داغ کویر. زمزمه ای از لالایی انچه مادر می خواند. ما حیاتی بودیم برای شب تاب ها. چون شمع سوختیم و قطره نوری شدیم تا بر کاسه ی خشک خاموشی فرود اییم. تو بالا رفتی و خورشید شدی و من محتاج تو. نوشته شده در شنبه دهم بهمن ۱۳۸۸ساعت 16:31 توسط نکیسا زنوری. یادها را پینه می بندم و ارزو ها را می بافم. ستاره می چکد و لغزشش، ارزو را به دل اسمان اب می کند. یادها ضد یاد می شوند و تیره تن خیال به تن من می ماسد. سیاهی صورتم تنها یادگار تابشت است. تابشت را دوست دارم. باغی ساسر فکر نو.

soozha.blogfa.com

سوژا - عذر تقصیر

http://www.soozha.blogfa.com/post-27.aspx

مدتیه که از هم خبر نداریم البته مشکل منم نه شما. ولی چی میشه کرد. خواستم برای غیبت طولانی ام عذری اورده باشم . تو این روزا فقط به یه چیز فکر میکنم اونم فقط موفقیته. دوستتان دارم بای ( فعلا ). نوشته شده در یکشنبه یازدهم مهر ۱۳۸۹ساعت 15:50 توسط نکیسا زنوری. یادها را پینه می بندم و ارزو ها را می بافم. ستاره می چکد و لغزشش، ارزو را به دل اسمان اب می کند. یادها ضد یاد می شوند و تیره تن خیال به تن من می ماسد. سیاهی صورتم تنها یادگار تابشت است. تابشت را دوست دارم. بتاب تا پینه دوز همچنان یادها را پینه کند.

soozha.blogfa.com

سوژا - دار

http://www.soozha.blogfa.com/post-24.aspx

قالی مادر بزرگ از دار زاییده شد. و رشته هایش را حلقه ای کرد بر گردن پرنده. پرنده قالی سالهاست که از دار جدا شده. نمی دانم اگر بخواهم از موهایت قالی ببافم باید به. تو بباف تا من اعدام شوم. نوشته شده در سه شنبه یکم تیر ۱۳۸۹ساعت 18:24 توسط نکیسا زنوری. یادها را پینه می بندم و ارزو ها را می بافم. ستاره می چکد و لغزشش، ارزو را به دل اسمان اب می کند. یادها ضد یاد می شوند و تیره تن خیال به تن من می ماسد. سیاهی صورتم تنها یادگار تابشت است. تابشت را دوست دارم. بتاب تا پینه دوز همچنان یادها را پینه کند.

soozha.blogfa.com

سوژا

http://www.soozha.blogfa.com/8902.aspx

شر شر آب را می شنوی؟ و صدای لنگیدن آسمان را! اهالی می گویند که اینجا پری دارد.پری.موهاشان مثل خودت بافته شده و پاهاشان. چون پاهای من زمخت زمخت. اهالی می گویند که صدای آب ش ر ش ر نیست میگویند شر می بارد از این آسمان. زیر اسمان نم گرفته روی سجاده سبز پشت به من و رو به قبر خدا برایم قصه می خوانی. بس چرا شر نمی بارد؟ دستت را کادری می کنی دور حدقه های چشمم.و تنگ تر کردی این چهار چوب. دستت را . . زیر چشمان نم گرفته ی من روی صورت سبز تو پشت به قبر خدا و رو به اسمان. آری فقط تو سرشت مرا خط میزنی. تو وادار می کنی.