nesin.blogfa.com

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/8908.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. چشمم می خوره به پیغام دوست که خبر می ده وبلاگم دو ساله شده! می نویسم به سلامتی دوست. تنهایی گاهی و این روزها بیشتر آزارم می ده. امروز دلیلش رو فهمیدم. روزها گاهی کش میاد و گاهی می دوئه. گاهی حتی بر عکس می ره. حرفی ندارم دلم خالیه. آخه چی بنویسم شادون؟ نوشته شده توسط عطیه در پنجشنبه سیزدهم آبان ۱۳۸۹ و ساعت 22:20.

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/9201.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. به هر چه دل خوش می کنم، پر می کشد و می رود. باید بگذارم و بروم. کاش هیچ وقت قلم هم به دست نمی گرفتم. کاش سواد هم نمی داشتم. نه می آمدم و نه می رفتم. گاهی که فکر می کنم می بینم دلم به هیچ چیز خوش نیست. اصلا نمی تواند باشد. می خواهم فکر نکنم و باز می کنم. انگار راه فراری نیست از این دایره ی پوچ بودن. نوشته شده توسط عطیه در پنجشنبه یکم فروردین ۱۳۹۲ و ساعت 13:16.

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/8807.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. پر از همه چیز و هیچ. سالها پیش حسی قلقلکم می داد که مدتها با خودم کشیدمش همه جا . و زبان باز نکردم به گفتن. و امشبم پرم از حس کودکیم. که از هر چه دارم و ندارم خالص تر بوده و هست. چه می شه کرد وقتی کسی رو می خوای و نمی گی و . خوب نداریش دیگه. نوشته شده توسط عطیه در پنجشنبه بیست و سوم مهر ۱۳۸۸ و ساعت 20:43. روزها از پی هم می گذرند و من دست به قلم نمی شوم . انگار سالهاست از نوشتن دورم. و من انگار عوض شده ام.

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/8812.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. هشتادو هشت.هشتاد و نه. دو روز مونده از امسال. از دو تا هشت که کنار هم جا خوش کرده بودند تا رنگی ترین روزهامون رو بسازن. حتما دلمون براشون تنگ می شه و چه روزها و شبها که بارها آرزوی برگشتشون رو می کنیم. دارم به خودم حس عید تزریق می کنم .پارسال هم حس مشابهی داشتم. ماهی خریدیم و روز سال تحویل خونه قرق ما بود و حیاط بی نظیر با تپه های سبز و شکوفه های قشنگش خبر می دادند که بهار اومده.اما امسال حتی اونها رو هم نداریم.

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/8805.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. تا نگاه می کنی وقت رفتن است. باز هم همان حکایت همیشگی. پیش از آنکه با خبر شوی لحظه عظیمت تو نا گزیر می شود. ناگهان چقدر زود دیر می شود. من عوض شدم . و همه نیز هم. نوشته شده توسط عطیه در چهارشنبه بیست و هشتم مرداد ۱۳۸۸ و ساعت 15:24.

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/8808.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. دلم براش می سوزه. خیلی دورش خلوت شده. دوست جوناش چی شد تنهاش گذاشتن؟ کاش باز تولدش پر از حضور بشه. ۱شنبه براش تولد می گیرم و تو هم دعوتی! نوشته شده توسط عطیه در شنبه نهم آبان ۱۳۸۸ و ساعت 0:38.

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/8911.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. یه پیغام ازت دارم که به نوشته هام عادت کرده بودی . گله می کنی که چرا نمی نویسم. منتظر یه پیغامم از یه دوست دور که یا سرش شلوغه یا اینکه دوست نداره بیشتر از این باهام ارتباط داشته باشه. از طرف دیگه اون تو اسکایپ آنلاین می شه. اصلا دلم نمی خواد اسمش هم ببینم، گر چه یه روز دل تو دلم نبود که اشاره چشمی شاید. این ایمیل هم که نخونده پاک می شه، نمی فهمم منظورش رو! نوشته شده توسط عطیه در سه شنبه پنجم بهمن ۱۳۸۹ و ساعت 20:56.

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/8810.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. نوشته شده توسط عطیه در یکشنبه بیستم دی ۱۳۸۸ و ساعت 23:14. O Captain My Captain! چه بسیار کسانی که روزها از کنار هم می گذریم و هیچ. و چه کم آنهایی که جایی پا می گدارند در لحظه لحظه بودنمان. کاپیتان "انجمن شاعران مرده" من و تو کجاست؟ و ما کجای کلاس درس خشک شده ایم؟ و بغض به جای گلو سرم را سنگین کرده. باری کسی اینجا پیشنهاد داده بود از تاثیر گذار ترین آدم های زندگیمان بنویسیم و من گریختم.

atiyehg.blogfa.com

آسمان مال من است

http://atiyehg.blogfa.com/8711.aspx

آسمان مال من است. خط خطی های عطیه. من یه دختر بهاری. به وسعت انگشتان بهنام. خانه همسایه مهمان بودیم به صرف شام و نکته اینکه چنگال ها همه با هم متفاوت. چنگالی که با همه فرق داشت گزیدم . مرا می برد به خاطره خانه جادویی با جادوگرش. خانه دوست هم متفاوت بود با دیواری مخصوص خاطره نوشتن دیوار دیگر با پروانه های رنگی نقاشی شده گلدانهای ردیف شده روی طبقه های بی در آشپزخانه و لباس دلقک آویزان روی دیوار. همه چیز اینجا مثل رویاست. شعار من تفاوت است و من عاشق تفاوت هایم. شما هم از تفاوت هاتون بنویسید.همه! خوش به حال ...