resa2222.persianblog.ir

nevisande1.persianblog.ir

nevisande1 - نویسنده جوان

http://nevisande1.persianblog.ir/pages/1

به نام خداوند بخشنده مهربان. نویسنده : سجاد جنگی مقدم. ساعت ۱:٥٠ ‎ق.ظ روز ۱۳٩٤/۸/۱۳. با چشمان بی روح،به مزرعه ی گندم گون نگریست. با چشمان بی روح،به لباس های ساده و پاره اش نگریست. با چشمان بی روح،به آسمان زلال تر از آب نگریست. با آن جثه ی بزرگ،به پرندگان کوچکی نگریست که صدای تپش قلب و خنده هایشان،مزرعه را پر کرده بود. از شوق خندیدن،دهانش آب افتاد. از شوق پرواز،چشم هایش آب افتاد. به آرزویش اندیشید اما ترسید. به مترسکی نگریست که در مزرعه ی روبرو بود. آن مترسک به تازگی بیدار شده بود. آن مترسک به آسمان نگریست.

nevisande1.persianblog.ir

پرنده کوچولوی من - نویسنده جوان

http://nevisande1.persianblog.ir/post/53

به نام خداوند بخشنده مهربان. نویسنده : سجاد جنگی مقدم. ساعت ٢:۳٤ ‎ق.ظ روز ۱۳٩٤/۳/٧. غنچه ی صورتش شکوفا شد تبسمی به شیرینی عسل.چشمانش را بست و به آرامی گفت:( البرز! چشمانش را گشود.دانه های الماس بر روی گونه های سفیدش سرازیر شد.( عاشقمی؟ چه سوال تکان دهنده ای! به نرمی اشک هایش را پاک کردم.بدنش یخ بود.( معلومه پرنده کوچولوی من! از پنجره به ماه نگریست،گویی آماده پرواز بود.گویی تمام تلاشش را برای گشودن بال هایش میکند.( ماه امشب کامله.) صدایش بی روح بود.( البرز! اولین با که همو دیدیم یادته؟ زندگی بدون بچه نمیخ...

nevisande1.persianblog.ir

آخرین انشا!!! - نویسنده جوان

http://nevisande1.persianblog.ir/post/54

به نام خداوند بخشنده مهربان. نویسنده : سجاد جنگی مقدم. ساعت ۱:٢٤ ‎ق.ظ روز ۱۳٩٤/۳/٢٠. گچ را برداشت و موضوع انشا را نوشت:( آخرین انشا! قاسم از ته کلاس دستشو بلند کرد و گفت:( خانوم یعنی چی؟ خانم سهرابی نشست و با لحن مهربونش گفت:( بچه ها! امروز آخرین روز مدرسه هاست.من میخوام امروز آخرین انشای امسالتونو بنویسید.در واقع هرچی که خودتون میخواید رو بنویسید.فقط ده دقیقه وقت دارید.پس شروع کنید.). خودکارو برداشتم و شروع کردم به فکر کردن.چی باید بنویسم؟ آخرین انشای من چیه؟ بدترین شکست زندگیم همین بود! پسر بابا و مامان.

behdone.persianblog.ir

بهدونه

http://behdone.persianblog.ir/post/172

ز پوچ جهان هیچ اگر دوست دارم. ترا،ای کهن بوم و بر دوست دارم. ترا،ای کهن پیر جاوید برنا. ترا دوست دارم،اگر دوست دارم. ترا ای گرامی گهر دوست دارم. ترا ای کهن زاد بوم بزرگان. بزرگ آفرین نامور دوست دارم. هنروار اندیشه ات رخشد و من. هم اندیشه ات،هم هنر دوست دارم. اگر قول افسانه،یا متن تاریخ. وگر نقد و نقل س ی ر دوست دارم. اگر خامه تیشه ست و خط نقر در سنگ. بر اوراق کوه و کمر دوست دارم. و گر ضبط دفتر ز مشکین مرکب. نئین خامه،یا کلک پ ر دوست دارم. گمان های تو چون یقین می ستایم. عیان های تو چون خبر دوست دارم.

behdone.persianblog.ir

بهدونه

http://behdone.persianblog.ir/post/176

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی. خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی. دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصودست. بدین راه و روش میرو که با دلدار پیوندی. قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز. ورای حد تقریرست شرح آرزومندی. الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور. پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی. جهان پیر رعنا را ترح م در جبل ت نیست. ز مهر او چه می پرسی درو هم ت چه می بندی. همایی چون تو عالی قدر حرص استخوان تا کی. دریغ آن سایه ی هم ت که بر نا اهل افکندی. در این بازار اگر سودیست با درویش خرسندست. فقط به خاطر او.

behdone.persianblog.ir

بهدونه

http://behdone.persianblog.ir/post/162

شنیدم که نابالغی روزه داشت. به صد محنت آورد روزی به چاشت. به ک تابش آن روز سائق نب رد. بزرگ آمدش طاعت از طفل خ رد. پدر دیده بوسید و مادر سرش. فشاندند بادام و زر بر سرش. چو بر وی گذر کرد یک نیمه روز. فتاد اندر او ز آتش معده سوز. بدل گفت اگر لقمه چندی خورم. چه داند پدر غیب یا مادرم؟ چو روی پسر در پدر بود و قوم. نهان خورد و پیدا بسر برد صوم. که داند که در بند حق نیستی. اگر بی وضو در نماز ایستی؟ پس این پیر از آن طفل نادان ترست. که از بهر مردم به طاعت د ر ست. کلید در دوزخ است آن نماز. که در چشم مردم گزاری دراز.

behdone.persianblog.ir

بهدونه

http://behdone.persianblog.ir/post/163

هر که پروره ی دست وطنی. من،منم،دور ز دنیای توام. تو،تویی،دور ز دنیای منی. زیر آرامش خود ریخته ام. جوش تشویش به هر قطره ی خون. تو که خویشی و ز خود باخبری. هیچ دانی که منم اکنون چون؟ من هم ای دوست. در دل خلوت بیگانه تو. شاید اندر پس آباد تو هست. تلخی خانه ی ویرانه ی تو. نا شناسیم و به پندار، شناس. آشنا،لیک به پهنای فریب. هر چه از رشته به باطن داریم. دیگری راست تمنای غریب. آنقدر خیره ی بازی هستیم. که ز اندیشه ی پهلو ماندیم. در غروری که نگون باد،نگون. اسب دیوانه ی خود را راندیم. نام شهر تو به گوشم نرسید.

behdone.persianblog.ir

بهدونه

http://behdone.persianblog.ir/post/168

صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوشست. وقت گل خوش باد کز وی وقت میخواران خوشست. از صبا هر دم مشام جان ما خوش می شود. آری آری طیب انفاس هواداران خوشست. نا گشوده گل نقاب آهنگ رحلت ساز کرد. ناله کن بلبل که گلبانگ دل افگاران خوشست. مرغ خوش خوان را بشارت باد کاندر راه عشق. دوست را با ناله ی شبهای بیداران خوشست. نیست در بازار عالم خوشدلی ور زانکه هست. شیوه ی رندی و خوشباشی عیاران خوشست. از زبان سوسن آزاده ام آمد به گوش. کاندرین دیر کهن کار سبکباران خوشست. حافظا ترک جهان گفتن طریق خوشدلیست. پنجشنبه ٢٦ آذر ،۱۳٩٤.

behdone.persianblog.ir

بهدونه

http://behdone.persianblog.ir/post/175

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن. در کوی او گدایی به خسروی گزیدن. از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن. از دوستان جانی مشکل توان بریدن. خواهم شدن به بستان چون غنچه با دل تنگ. وآنجا به نیک نامی پیراهنی دریدن. گه چون نسیم با گل راز نهفته گفتن. گه سر عشقبازی از بلبلان شنیدن. بوسیدن لب یار اول ز دست مگذار. کاخر ملول گردی از دست و لب گزیدن. فرصت شمار صحبت کز این دو راهه منزل. چون بگذریم دیگر نتوان به هم رسیدن. گویی برفت حافظ از یاد شاه یحیی. یارب بیادش آور درویش پروریدن. Laquo; حافظ». بوستان و گلستان سعدی(۱٩).

behdone.persianblog.ir

بهدونه

http://behdone.persianblog.ir/post/169

من بی می ناب زیستن نتوانم. بی باده کشیده بار تن نتوانم. من بنده ی آن دمم که ساقی گوید. یک جام دگر بگیر و من نتوانم. Laquo; خیام». موضوعات مرتبط: رباعیات خیام. تاريخ : یکشنبه ۱٩ بهمن ،۱۳٩۳ ۱۱:۳٦ ‎ق.ظ نویسنده : گیلدا شیوا نظرات . بوستان و گلستان سعدی(۱٩). ترانه های محلی ایران(٢). چو ایران نباشد تن من مباد(۱). پنجشنبه ٢٦ آذر ،۱۳٩٤. شنبه ٢۳ آبان ،۱۳٩٤. چهارشنبه ۱٦ اردیبهشت ،۱۳٩٤. دوشنبه ٧ اردیبهشت ،۱۳٩٤. دوشنبه ٢٤ فروردین ،۱۳٩٤. چهارشنبه ۱٩ فروردین ،۱۳٩٤. یکشنبه ٢٦ بهمن ،۱۳٩۳. یکشنبه ٢٦ بهمن ،۱۳٩۳.