venomdiage.blogspot.com
BLACK ROSE: Φεβρουαρίου 2008
http://venomdiage.blogspot.com/2008_02_01_archive.html
Ακόμα και τα χρώματα. Κι αν ο ήλιος δεν ξαναζεστάνει. Το πονεμένο σου βλέμμα. Πίσω από τα κάγκελα της λύπης. Στιγμές χαράς σε εκείνους. Που δεν γέλασαν ποτέ. Πέμπτη, 21 Φεβρουαρίου 2008. Μπροστά στο φως του φεγγαριού. Απλώνεται η μορφή σου. Κρατώντας την άνοιξη ζωντανή. Στολίζουν το κορμί σου. Πλέκει με την οργή του τα σύννεφα. Τα αρώματα σου, χάρισαν. Τις πιο όμορφες σκέψεις. Στου ουρανού τα μέρη. Το μόνο που θέλω είναι να είμαι κοντά σου. Να βλέπω τα χρώματα. Που σε κάνουν να χαμογελάς. Dust in the air.
venomdiage.blogspot.com
BLACK ROSE: Ιουνίου 2008
http://venomdiage.blogspot.com/2008_06_01_archive.html
Ακόμα και τα χρώματα. Κι αν ο ήλιος δεν ξαναζεστάνει. Το πονεμένο σου βλέμμα. Πίσω από τα κάγκελα της λύπης. Στιγμές χαράς σε εκείνους. Που δεν γέλασαν ποτέ. Τρίτη, 17 Ιουνίου 2008. Πίσω από την μάσκα. Αιώνες τώρα περιπλανώμενος σε απόκοσμα μέρη αναζητώ το φως. Που κάνει την ματιά σου να γελά. Ταξιδιώτης στο χρόνο πίσω από μια μάσκα κρύβω την θλίψη. Από φόβο μήπως πέσει κάτι στην αντίληψη σου. Μήπως μάθεις το μυστικό μου. Πιστεύω ότι είμαι τόσο κοντά. Τόσο κοντά σε σένα. Το φως είναι τόσο δυνατό.
venomdiage.blogspot.com
BLACK ROSE: Μαρτίου 2008
http://venomdiage.blogspot.com/2008_03_01_archive.html
Ακόμα και τα χρώματα. Κι αν ο ήλιος δεν ξαναζεστάνει. Το πονεμένο σου βλέμμα. Πίσω από τα κάγκελα της λύπης. Στιγμές χαράς σε εκείνους. Που δεν γέλασαν ποτέ. Σάββατο, 15 Μαρτίου 2008. Πέρα από τις φανταστικές γραμμές. Βρίσκεται η ζωή σου. Εκεί όπου τα ξωτικά μοιράζουν. Στιγμές χαράς σε εκείνους. Που δεν γέλασαν ποτέ. Ήρθα στα μέρη σου. Να περπατήσω στα μονοπάτια της αγάπης. Ρισκάροντας την εύνοια της λογικής. Να αντικρίσω τους φόβους. Που εγκλώβισαν στα βάθη της ψυχής σου. Να δακρύσω με το χαμόγελο σου.
venomdiage.blogspot.com
BLACK ROSE: Ιανουαρίου 2008
http://venomdiage.blogspot.com/2008_01_01_archive.html
Ακόμα και τα χρώματα. Κι αν ο ήλιος δεν ξαναζεστάνει. Το πονεμένο σου βλέμμα. Πίσω από τα κάγκελα της λύπης. Στιγμές χαράς σε εκείνους. Που δεν γέλασαν ποτέ. Πέμπτη, 31 Ιανουαρίου 2008. Φοβισμένη μου μοιάζεις νεράιδα των ευχών. Κρατάς στα χέρια σου ευχές ανθρώπων. Το πονεμένο σου βλέμμα με κρατά εκεί. Πίσω από τα κάγκελα της λύπης. Μα αλήθεια σου λέω δεν ξέρω τι πονάει περισσότερο. Η σιωπή αντίκρυ της λύπης. Ή εσύ απέναντι σε μένα. Οι παράξενες αγάπες στα βάθη του νου. Τώρα φοβάμαι κι εγώ. Dust in the air.
venomdiage.blogspot.com
BLACK ROSE: Μαρτίου 2011
http://venomdiage.blogspot.com/2011_03_01_archive.html
Ακόμα και τα χρώματα. Κι αν ο ήλιος δεν ξαναζεστάνει. Το πονεμένο σου βλέμμα. Πίσω από τα κάγκελα της λύπης. Στιγμές χαράς σε εκείνους. Που δεν γέλασαν ποτέ. Τετάρτη, 30 Μαρτίου 2011. Που φοβάσαι να κοιμηθείς. Μήπως και έρθει,. Σου σκεπάσει τα όνειρα τις ελπίδες. Που δεν τολμάς να ξυπνήσεις. Γιατί στέκει εκεί έως ότου σε βουλιάξει,. Σε κάνει να μισήσεις τον εαυτό σου. Που αγγίζεις το πρόσωπο σου. Για να μην τη δεις. Και σου πάρει όλα τα δάκρυα. Συνήθως ακολουθεί της λύπης. Μα τώρα με βρήκε αμέσως. Που αγ...
venomdiage.blogspot.com
BLACK ROSE: Οκτωβρίου 2007
http://venomdiage.blogspot.com/2007_10_01_archive.html
Ακόμα και τα χρώματα. Κι αν ο ήλιος δεν ξαναζεστάνει. Το πονεμένο σου βλέμμα. Πίσω από τα κάγκελα της λύπης. Στιγμές χαράς σε εκείνους. Που δεν γέλασαν ποτέ. Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου 2007. Στα ίχνη της όμορφης νεράιδας Part II. Ακούω φωνές.Δεν μπορώ να αντιληφθώ όμως αν είναι πραγματικότητα η δημιούργημα του μυαλού μου.Αδυνατώ να προσαρμοστώ στο περιβάλλον.Θέλω να φύγω κι όμως κάτι με κρατάει εκεί. Οι νεράιδες είναι παντού. Μου λέει " απλά εσύ δεν τις βλέπεις. Αποκρίθηκε.Με μια κίνηση χάθηκε στα δέντρα.
venomdiage.blogspot.com
BLACK ROSE: Ιανουαρίου 2009
http://venomdiage.blogspot.com/2009_01_01_archive.html
Ακόμα και τα χρώματα. Κι αν ο ήλιος δεν ξαναζεστάνει. Το πονεμένο σου βλέμμα. Πίσω από τα κάγκελα της λύπης. Στιγμές χαράς σε εκείνους. Που δεν γέλασαν ποτέ. Δευτέρα, 19 Ιανουαρίου 2009. Η μάγισσα της Λιβύης. Οι άνεμοι με οδήγησαν στην "νύφη της Μεσογείου". Μακριά από του νου τα όρια. Εκεί όπου θα έβρισκα λέει τα χρώματα. Είχα ακούσει για μια μάγισσα που κατοικεί εκεί. Μάγισσα της Λιβύης την ονόμαζαν. Πέρασα τα τείχη που περικλείουν τη Μεντίνα. Περπατώντας στα βρώμικα στενά σοκάκια. Είσαι μπλε σου λέω.
farmakeio.blogspot.com
ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ, ΜΑ ΟΥΧΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΟΝ! ..: Μαΐου 2015
http://farmakeio.blogspot.com/2015_05_01_archive.html
ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ, ΜΑ ΟΥΧΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΟΝ! Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν. Τετάρτη, 20 Μαΐου 2015. Φορούσε πάντα τα ρούχα της μάνας της, φαρδιές ρόμπες στο χρώμα της στάχτης. Θα’ χε πατήσει τα σαράντα πέντε αλλά έδειχνε μεγαλύτερη, με τις γκρίζες τούφες πιασμένες άτσαλα, τα παλιόρουχα και την κορμοστασιά ξέχειλη. Ξεχασμένη. Στην αρχή κατέβαινε στην αγορά για τα ψώνια του σπιτιού και για φάρμακα . Από τότε που την απέλυσαν, την έβγαζαν με την σύνταξη του πατέρα. Μετά η μητέρα έπαθε κατάθλιψη και ξυπνούσε απ...
farmakeio.blogspot.com
ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ, ΜΑ ΟΥΧΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΟΝ! ..: OI ΓΕΝΟΣΗΜΟΙ
http://farmakeio.blogspot.com/2012/10/oi.html
ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ, ΜΑ ΟΥΧΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΟΝ! Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν. Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2012. Τα βήματά του αντηχούσαν στον πέτρινο διάδρομο καθώς πλησίαζε στην κάμαρά της. Ο γέρος υπηρέτης , όρθιος εμπρός στην καλοσκαλισμένη πόρτα , την άνοιξε ήσυχα μην επιτρέποντας στον εαυτό του να ταραχτεί από την ασυνήθιστη ορμή του αφέντη. Η Ιζόλη Omeprazol σηκώθηκε αμέσως ακουμπώντας το τρεμάμενο χέρι της στο εσωτερικό περβάζι του παράθυρου. Η αίσθηση του κρύου μάρμαρου ήταν αποθαρρυντική. Έρχονται ; ρώτησε.
