talkhneveshte.blogfa.com

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس

http://www.parandeye1368.blogfa.com/9011.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. کاش از شانه هایت این برف های زمستانی را می تکاندم. هر کسی آستانه تحملی دارد. من حوالی همان آستانه ام! می گویی: "الذین یوفون بعهد الله و لا ینقضون المیثاق". بخاطرت، باز هم سکوت میکنم و فقط. می بارم. شعری از"الهه ملک محمدی":. اینجا بهشت، نبض خدا زیر دست من. روزی هزار مرتبه تکرار می شود. آنجا زمین،تو مانده ای و قاب مرده ی. این عکس ها که قسمت دیوار می شود. اینجا بهشت، فقر، فنا، عشق! جایی شبیه قلب تو . اما شلوغ تر. محشور می شوم به گلستان و بوستان. سعدی برام قصه بگو. بی دروغ تر. فرقی ...

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس - از یک غم نهفته...

http://www.parandeye1368.blogfa.com/post-52.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. از یک غم نهفته. قصد میکنم بنشینم و بنویسم. دستم کمر قلم را گرفته و من خیره به کاغذ. انگار عالم کر و کور است . و من.مثل روزهای کسل کننده و طولانی بهار. خسته ام! بخوانید از محمدحسین بهرامیان:. حیرانم آنق د ر که نمی دانم، از واژه های خسته چه می خواهم. می دانم اینقدر که نمی دانم از این زبان بسته چه می خواهم. تو فکر می کنی که قناری ها از یک پر شکسته چه می فهمند؟ من اینقدر که نمی فهمم از این من شکسته چه می خواهم. عمری به سردویدم و ننشستم، چون موج بی گلایه. بگو حالا. می گویم از لبت؟

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس

http://www.parandeye1368.blogfa.com/9107.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. از این جا می روم. تصمیم اینکه آخرین پست وبلاگم را بگذارم از مدتها پیش گرفته شد. اما با خودم روراست نبودم و توان دل کندن برایم، از جایی که سه سال تمام هر روز در آن پرسه زدمو واژه واژه اش را با حال و هوایم لمس کردم نداشتم! برای نوشتن این پست آخرین، هر چه صفحه سیاه کردم. هر چه قلم زدم . هر چه نوشتم. هر چه خواندم. باز هم همان نشد که در دل من بود! از اینجا می روم روزی تو می مانی و فصلی زرد. بگو با این خزان آرزوهایم چه خواهی کرد؟ از این جا میروم شاید همین امروز یا فردا. کولی بی سر و پا.

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس

http://www.parandeye1368.blogfa.com/9009.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. ا ین روزها سردرگمم.ویا گم در سرم. هر چه هست سخت میگذرد.خیلی. شعری میگذارم از ساجده جبارپور که حرف دل مارا زد. من خسته ام،من خسته ام،خسته ترینم. دریایی از دردم که بر قلب زمینم. در چشم هایم چشمه ی اندوه دارم. بر شانه هایم رد پای کوه دارم. هر جا که رفتم یک بیابان کربلا شد. دستم که بالا رفت دنیا بی خدا شد. سهم من از دنیا همین خودکارو دفتر. سهم من از دین هم حقوقی نا برابر. سهم تبار وریشه ام زخم تبر شد. تنها سلاحم گریه هایی بی پدر شد. میخندم ام ا عمق روحم درد دارد. با آسمان قسمت بکن ب...

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس

http://www.parandeye1368.blogfa.com/9103.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. عادت کردن سخت است. به چیزهایی که دوستش نداری. اصلا یک جور اجبار است . یک جور دلتنگی همیشگی! عادت کردن به این که . کسی . از عزیزترین هایت دیگر مثل سابق نیست.عادت کردن به این که. باید برود جایی دور از تو. متفاوت از دیروز. و سخت تر آن است . که تو باید بخندی به قوانین طبیعت! به قوانین فرق کردن ها. باید بخندی. باید جشن بگیری! به این که عادت کنی. به این که مجبوری! بخوانید زمزمه ای تبدار از مژگان عباسلو:. سفر، بهانهی خوبی برای رفتن نیست. نخواه اشک نریزم، دلم که آهن نیست. کولی بی سر و پا.

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس - بازمانده نسل غزال ها...

http://www.parandeye1368.blogfa.com/post-48.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. بازمانده نسل غزال ها. می خواهم سکوت کنم.تا مبادا آسمان دلت را ابر بگیرد. اما قبول کن که گاهی تسکین این دل جز با شعر نیست. حالا که فکر می کنم انگار سالهاست. که چشم تو در آينه اين خيالهاست! آيينه ای که جز تو در آن منعکس نشد. آيينه ای که فارغ ازين قيل و قالهاست. امکان نداشت هيچکس . اما کنار تو. امکان اتفاق تمام محالهاست! فرصت برای با تو نشستن،قدم زدن. آماده باش فرصت پرواز بالهاست. شايد خدا مرا به تو. شايد خدا تو را. ذهنم پر از تمامی اين احتمالهاست! باران من شکستن بغض قديمی ات.

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس - از این جا می روم...

http://www.parandeye1368.blogfa.com/post-55.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. از این جا می روم. تصمیم اینکه آخرین پست وبلاگم را بگذارم از مدتها پیش گرفته شد. اما با خودم روراست نبودم و توان دل کندن برایم، از جایی که سه سال تمام هر روز در آن پرسه زدمو واژه واژه اش را با حال و هوایم لمس کردم نداشتم! برای نوشتن این پست آخرین، هر چه صفحه سیاه کردم. هر چه قلم زدم . هر چه نوشتم. هر چه خواندم. باز هم همان نشد که در دل من بود! از اینجا می روم روزی تو می مانی و فصلی زرد. بگو با این خزان آرزوهایم چه خواهی کرد؟ از این جا میروم شاید همین امروز یا فردا. کولی بی سر و پا.

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس - لیلای مجنون...

http://www.parandeye1368.blogfa.com/post-46.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. لیلای مجنون این شبها باید عادت دهد خود را به درد.به رفتن.به ت ن ه ا ی ی. با آسمان قسمت بکن بال وپرت را. بردار از روی زمین چشم ترت را. این تکه های گمشده راز رشیدی ست. یعنی تصور کن علی اکبرت را. شیون مکن لیلای مجنون،این بیابان. باید بنوشد خون پاک همسرت را. گهواره را آرام تر از خود رها کن. تا نشکند بغضی گلوی اصغرت را. آتش توان سوختن اینجا ندارد. باید بریزی بر تنش خاکسترت را. با ناله های العطش برخیز لیلا. باید ببندی کوله بار آخرت را. فردا که سهم عاشقان را داد زهرا. کولی بی سر و پا.

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس

http://www.parandeye1368.blogfa.com/9010.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. بازمانده نسل غزال ها. می خواهم سکوت کنم.تا مبادا آسمان دلت را ابر بگیرد. اما قبول کن که گاهی تسکین این دل جز با شعر نیست. حالا که فکر می کنم انگار سالهاست. که چشم تو در آينه اين خيالهاست! آيينه ای که جز تو در آن منعکس نشد. آيينه ای که فارغ ازين قيل و قالهاست. امکان نداشت هيچکس . اما کنار تو. امکان اتفاق تمام محالهاست! فرصت برای با تو نشستن،قدم زدن. آماده باش فرصت پرواز بالهاست. شايد خدا مرا به تو. شايد خدا تو را. ذهنم پر از تمامی اين احتمالهاست! باران من شکستن بغض قديمی ات.

parandeye1368.blogfa.com

تبدارترین زمزمه یک احساس - تنها سلاحم...

http://www.parandeye1368.blogfa.com/post-47.aspx

تبدارترین زمزمه یک احساس. ا ین روزها سردرگمم.ویا گم در سرم. هر چه هست سخت میگذرد.خیلی. شعری میگذارم از ساجده جبارپور که حرف دل مارا زد. من خسته ام،من خسته ام،خسته ترینم. دریایی از دردم که بر قلب زمینم. در چشم هایم چشمه ی اندوه دارم. بر شانه هایم رد پای کوه دارم. هر جا که رفتم یک بیابان کربلا شد. دستم که بالا رفت دنیا بی خدا شد. سهم من از دنیا همین خودکارو دفتر. سهم من از دین هم حقوقی نا برابر. سهم تبار وریشه ام زخم تبر شد. تنها سلاحم گریه هایی بی پدر شد. میخندم ام ا عمق روحم درد دارد. با شکوه شور بختی ام.