eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-95.aspx
تو دور می شوی. ابرها ستاره ام را می چینند. من آهسته زیر سایه ی درخت ها. و رفتنت را سیر تماشا. و آرام زمزمه می کنم. آرام جانم رفت . حتی لحظه ای برنمی گردی که ببینی. پشتت را خالی نکردم". گاهی نیاز داری به یه آغوش بی منت ، که تو رو فقط و فقط واسه خودت بخواد.که وقتی تو اوج تنهایی هستی ، با چشماش بهت بگه : هستم تا ته تهش! گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی. گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی . گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات. Design By : LoxTheme.com. من زن...
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-105.aspx
کی انقدر بزرگ شدم؟ یادم نمیاد , کی اتقدر بزرگ شدم؟ انقدر که متوجه اینهمه تفاوت شدم , اینهمه. کی انقدراز همه چیز پر شدم؟ کی انقدر سرد ویخ زده شدم , که حتی گذر فصل ها ,. ایجاد نمی کنه , شب و روز فرقی. کی انقدر بی احساس شدم؟ نه مهری , نه میلی , نه عشقی , نه تعلقی . نه دلبستگی , نه دلتنگی . کی انقدر از همه چیز خسته شدم؟ این خستگی چطوری , کی ازبین میره؟ من خسته ام . یادم نمیاد , کی ذهنم از اینهمه مفاهیم پوچ و. بی ارزش پر شده. کی این مفاهیم و بهم تلقین کرد؟ این عقاید پوچ از کی با من عجین شد. همه چیز و هیچ چیز.
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من - بچه که بودم
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-102.aspx
بچه که بودم . هر وقت می خوردم زمین و زخم و زیلی می شدم . اول یه کم دور و برمو نگاه. می کردم ببینم کسی حواسش هست یا نه . بعدم اگه کسی اون دور و برا نبود . گریه می کردم . و پا می شدم خودمو می تکوندم و روز از نو روزی از نو . بارها تو زندگیم افتادم . گریه کردم . پا شدم و دویدم دوباره . بچه که بودم . همیشه یه خودکار دستم بود و هر چی که اذیتم می کرد می نوشتم . همه حرفامو ریز ریز می کردم . انگار دارم غم و غصه هامو چال می کنم . و بازم انگار که دارم خودمو می تکونم که دوباره پاشم و به دویدنم ادامه بدم . از بزرگ شد...
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-99.aspx
شاید این رفع بلاست. شیشه ی پنجره را باد شکست؟ دل من سخت شکست. هیچ کس هیچ نگفت. غصه ام را نشنید. ارزش قلب من از شیشه پنجره هم کمتر بود؟ نوشته شده در هفدهم فروردین ۱۳۹۱ساعت 19 PM. Design By : LoxTheme.com. بچه بودم نه ديگه منتظر زنگ بودم. نه ديگه واسه تو مثل تو دلتنگ بودم. بچه بودم تو نبودي شبا زود خوابم مي برد. دل کوچيكم فقط غصه بازي رو مي خورد. بچه بودم دلمو هنوز کسي نبرده بود. هنوزم خدا اونو دست خودم سپرده بود. بچه بودم قدرمو زمونه بيشتر مي دونست. کوچمون حاله منو از تو که بهتر مي دونست. من و این دنیا.
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-108.aspx
نوشته شده در بیست و چهارم شهریور 1393ساعت 9 PM. Design By : LoxTheme.com. بچه بودم نه ديگه منتظر زنگ بودم. نه ديگه واسه تو مثل تو دلتنگ بودم. بچه بودم تو نبودي شبا زود خوابم مي برد. دل کوچيكم فقط غصه بازي رو مي خورد. بچه بودم دلمو هنوز کسي نبرده بود. هنوزم خدا اونو دست خودم سپرده بود. بچه بودم قدرمو زمونه بيشتر مي دونست. کوچمون حاله منو از تو که بهتر مي دونست. بچه بودم کسي مثل تو باهام بد نمي شد. بي توجه از آنار رؤياهام رد نمي شد. بچه بودم آسمون يه عالمه ستاره داشت. بچه بودم چشم تو در به درم نكرده بود.
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-90.aspx
با حس عجیبی، با حال غریبی، دلم تنگته. پر از عشق و عادت، بدون حسادت، دلم تنگته. گله بی گلایه، بدون کنایه، دلم تنگته. پر از فکر رنگی، یه جور قشنگی، دلم تنگته. تو جایی که هیشکی، واسه هیشکی نیستو، همه دل پریشن! دلم تنگه تنگه، واسه خاطراتت، که کهنه نمیشن. دلم تنگه تنگه، برای یه لحظه،کنار تو بودن. یه شب شد هزار شب، که خاموش و خوابند، چراغای روشن. من دل شکسته، با این فکر خسته، دلم تنگته. با چشمای نمناک، تر و ابری و پاک، دلم تنگته. ببین که چه ساده، بدون اراده، دلم تنگته! مثل این ترانه، چقدر عاشقانه، دلم تنگته.
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-106.aspx
در اولین صبح عروسی ، زن و شوهر توافق کردند. که در را بر روی هیچکس باز نکنند . ابتدا پدر و مادر پسر آمدند . زن و شوهر نگاهی به همدیگر انداختند . اما چون از قبل توافق کرده بودند ، هیچکدام در را باز نکرد . ساعتی بعد پدر و مادر دختر آمدند . زن و شوهر نگاهی به همدیگر انداختند . اشک در چشمان زن جمع شده بود و در این حال گفت :. نمی تونم ببینم که پدر و مادرم پشت در باشند و در را روشون باز نکنم . شوهر چیزی نگفت ، و در را برویشان گشود . سالها گذشت خداوند به آنها چهار پسر داد . مردم متعجبانه از او پرسیدند :. نیلوف ر...
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-93.aspx
باز باران با ترانه. میخورد بر بام خانه. آن دل دیوانه ات کو؟ فصل خوب سادگی کو؟ یادت آید روز باران. گردش یک روز دیرین؟ پس چه شد دیگر کجا رفت؟ خاطرات خوب و رنگین. در پس آن کوی بن بست. در دل تو آرزو هست؟ غرق در غمهای امروز. یاد باران رفته از یاد. آرزوها رفته بر باد. باز باران باز باران. میخورد بر بام خانه. بی ترانه بی بهانه. شایدم گم کرده خانه. همه چیز را یاد گرفته ام! یاد گرفته ام که چگونه بی صدا بگریم. یاد گرفته ام که هق هق گریه هایم را با بالشم .بی صدا کنم. همه چیز را یاد گرفته ام! همه چیز را یاد گرفته ام!
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-92.aspx
نوشته شده در چهاردهم بهمن ۱۳۹۰ساعت 23 PM. Design By : LoxTheme.com. بچه بودم نه ديگه منتظر زنگ بودم. نه ديگه واسه تو مثل تو دلتنگ بودم. بچه بودم تو نبودي شبا زود خوابم مي برد. دل کوچيكم فقط غصه بازي رو مي خورد. بچه بودم دلمو هنوز کسي نبرده بود. هنوزم خدا اونو دست خودم سپرده بود. بچه بودم قدرمو زمونه بيشتر مي دونست. کوچمون حاله منو از تو که بهتر مي دونست. بچه بودم کسي مثل تو باهام بد نمي شد. بي توجه از آنار رؤياهام رد نمي شد. بچه بودم آسمون يه عالمه ستاره داشت. غصه مون هر چي که بود يه دنيا راه چاره داشت.
eshghedokhtarebarani.blogfa.com
کلبه تنهایی من -
http://www.eshghedokhtarebarani.blogfa.com/post-109.aspx
عجب رسمیه رسم زمونه. عجب رسمیه رسم زمونه. قصه برگ و باد خزونه. میرن آدما از اونا فقط خاطرههاشون به جا می مونه. چی شد اون خونه؟ بوته ی یاس بابا جون هنوز. گوشه ی باغچه توی گلدونه. عطرش پیچیده تا هفت تا خونه. می رن آدما از اونا فقط خاطره هاشون به جا می مونه. تسبیح و مهر بی بی جون هنوز. گوشه ی طاقچه توی ایوونه. می رن آدما از اونا فقط خاطره هاشون به جا می مونه. پرسید زیر لب یکی با حسرت. پرسید زیر لب یکی با حسرت. از ماها بعدا چی یادگاری می خواد بمونه؟ می رن آدما از اونا فقط خاطره هاشون به جا می مونه.