wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: SPAM
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/p/spam.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. Jeżeli tylko znajdę na to czas, to chętnie zajrzę na Wasze wszelakie twórczości. :). 2 kwietnia 2016 01:37. Twoje opowiadanie znalazło się w Katalogu z wyobraźnią. Pozdrawiam. ( :. 2 kwietnia 2016 12:33. Cześć, dzięki za zgłoszenie do katalogu. Twoje opowiadanie znalazło się już u nas. Pozdrawiam. : ). Http:/ kochamczytacblogi.blogspot.com/. 5 kwietnia 2016 10:01. Jaki sekret skrywa na pozór zwykły labradoryt, który stał się pożądanym przez wszystkich kamieniem?
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: Kapłanka - Kronika
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/p/kronika.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. W poszukiwaniu samego siebie (w sensie dosłownym). Rozdział 1 - Czasami dzieci są po prostu dziwne 1/2. Rozdział 2 -Kto był na tyle szalony, żeby wymyślić coś takiego jak "szkoła" 1/2. Rozdział 3 - Czasami lepiej po prostu zaufać staremu, a pewnemu 1/2. Rozdział 4 - Przyjaźnie nowe przerażają, stare szokują 1/2. Rozdział 5 - Po co kraść, skoro można poprosić? Rozdział 6 - Krótkie negocjacje zakończone podziałem na troje. Rozdział 7 - Nazewnictwo to podstawa. Obsługi...
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: maja 2016
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/2016_05_01_archive.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. Nie wiem, co mam powiedzieć, napisać. Nie rozumiem, jakim cudem mi odpisałaś. Nadal uważam, że nie istniejesz tak naprawdę. Jesteś wytworem mojej wyobraźni, ale nie mogę się tego bać. Przeczytałam uważnie to, co napisałaś, może jesteśmy z takich właśnie dwóch światów i jak pisałaś -. Robię spokojnie swoje, przynosi mi to radość i więcej mi nie trzeba. Zatem ten dziwny budynek, który namalowałam, jest świątynią? Widziałaś to wszystko na żywo? Dziewczyna nie chciała s...
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: lipca 2016
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/2016_07_01_archive.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. Gatunek ludzki chociaż miał lepsze narzędzia i potrafił więcej niż inni, nie mógł wygrać. Żyła o wiele dłużej niż jakikolwiek znany człowiek i nie podobało jej się to. Oddała władzę każdemu gatunkowi nad sobą, uznając ich niezaprzeczalne zwierzchnictwo. Była coraz bardziej zmęczona, więc gdy wiedziała, że nie mogła nic więcej zdziałać dla swojego gatunku, który ją czcił, lecz jej nie słuchał, postanowiła wtedy zniknąć, a działo się to w roku . Nerwy dawały się coraz...
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: czerwca 2016
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/2016_06_01_archive.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. To nie żadne straszne wieści, żadne zawieszenia, zakończenia czy tym podobne. Tyle co chciałam powiedzieć i podziękować przy okazji każdemu kto czyta, pozostawił tu po sobie ślad i zajrzał tutaj. Przy okazji życzę wszystkim udanego pierwszego miesiąca wakacji i dużo wolnego czasu na rozwijania swoich pasji, zainteresowań, hobby (ja mam wszystkiego oczywiście za dużo). Trzymajcie się i oby pogoda dopisywała :P. ROZDZIAŁ 5 2/2 TROCHĘ NIŻEJ :P. Skąd ty weźmiesz Klucz?
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: Informacja
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/2016/12/informacja.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. Informacja o chwilowym zawieszeniu! Nie chciałam tego robić, ale okoliczności mnie do tego zmusiły :(, a ostatni niespodziewany, przymusowy pobyt w szpitalu i wisząca groźba kolejnego zabiegu uświadomiła mi, że nie mogę oczekiwać od siebie niemożliwego oraz określić rzeczy ważniejsze i mniej ważne. W każdym razie wrócę na pewno, bowiem w pisanie tej historii wciągnęłam się bardziej niż w inne. Zapewne zmienię do tego czasu koncepcję, przeanalizuję na spokojnie t...
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: Rozdział 6
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/2016/07/rozdzia-6.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. Gatunek ludzki chociaż miał lepsze narzędzia i potrafił więcej niż inni, nie mógł wygrać. Żyła o wiele dłużej niż jakikolwiek znany człowiek i nie podobało jej się to. Oddała władzę każdemu gatunkowi nad sobą, uznając ich niezaprzeczalne zwierzchnictwo. Była coraz bardziej zmęczona, więc gdy wiedziała, że nie mogła nic więcej zdziałać dla swojego gatunku, który ją czcił, lecz jej nie słuchał, postanowiła wtedy zniknąć, a działo się to w roku . Nerwy dawały się coraz...
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: Kapłanka - Bohaterowie
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/p/bohaterowie.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. Wybaczcie, że bez zdjęć, ale nigdy ostatecznie wizerunek nie zgadza się z moim wyobrażeniem bohaterów, więc niech pozostaną sobie w mojej głowie, a waszych wykreują się własne. Bardziej zresztą chciałabym skupić się na charakterach. Nie wszystko na początku może być jasne, ale w świat tego opowiadania będziecie stopniowo pozwali wraz z bohaterami. :) Informacje krótkie, głównie tworzone po to, by nikt się nie zgubił w mnogości pojawiających się postaci. Jedynak, wyc...
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: kwietnia 2016
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/2016_04_01_archive.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. Dalia, co ty znowu robisz tu po nocy? 8211; wołał głos. – Bogini, musisz ją do siebie ciągać po nocach? A ja muszę potem tłumaczyć, czemu na lekcjach przysypia. Jest trzecia w nocy dziecko. Plastyka była ostatnią lekcją następnego dnia. Nauczycielka zanudziła uczniów, po czym rozdała im kartki, oznajmiając to, czego Liwia się spodziewała. Liwia zauważyła, że reszta klasy już wzięła się do dzieła, a ona nawet nie miała pomysłu, czym mogłaby zapełnić biel kartki. ...
wielka-kaplanka.blogspot.com
Quod scimus gutta est, ignoramus mare: Rozdział 7
http://wielka-kaplanka.blogspot.com/2016/10/rozdzia-7.html
Quod scimus gutta est, ignoramus mare. Gdy dotarli do odpowiedniej części Zasłony, Daliwia zaczęła się denerwować, ale nie chciała tego okazać, nie przy swoim Strażniku, który właśnie sprawdzał czy broń sprawnie chodzi, a magazynek jest pełen. Założyła jeden z naszyjników zrobionych poprzedniego dnia i czekała, aż jej przyjaciel da znak, że jest gotowy. Podeszła do niego i jego szyję również ozdobiła własnoręcznie robioną ozdobą. Nadal jesteś pewna, że chcesz prowadzić podwójne życie? Zmieniłam się ̵...
