antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: Ukaż mi...
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2012/10/ukaz-mi.html
Czwartek, 11 października 2012. Delikatnie prostuje swoje ramiona. I tylko biała para. Wydobywająca się z ust naszych. Stojący pod poszarzałym murem. Świdruje w głowie słowo. Jakby duch patrioty się budził. W odmętach mej duszy. Gdy kochanka kochanka wciąż nawołuje. I chwile wielkich uniesień. A w co wierzysz. 20 października 2012 12:57. 22 października 2012 13:26. Choć mogą być nieurzeczywistnieni :). Źródło wciąż płynie. Dziękuję! 28 października 2012 10:37. Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom).
antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: kwietnia 2012
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2012_04_01_archive.html
Sobota, 14 kwietnia 2012. Gęby, mordy, łydki. PUPA! Niech gęba gębie daje w gębę! Daj gębą swą komu po zębach! Ję Jęczy dusza moja, rozjęczała się na dobre. Gdzieżże ja żyję? Żywota mojego nie rozumiem. Jednakże jakkolwiek jęki te wiele zagłuszyć mogą, potrafię! Zrozumieć. Zły nade mną władzy nie ma. Panie, Twoja łaska jest wystarczająca, prowadzisz moje kroki, zaspokoisz wszystkie moje potrzeby. Uciszysz jękliwość moją. Nie rozumiem tych manifestacji. Nie rozumiem potrzeby walki o nas samych! I tak z dn...
antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: sierpnia 2013
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2013_08_01_archive.html
Wtorek, 20 sierpnia 2013. W ciszy Twoich słów. Cicho płynące z głośnika Pomplamoose.utop się! Wyobrażenia jak zawsze utopijne, zbyt idealne. Zbyt nieidealna żeby ich dotknąć. Jak Jakub walczący z Bogiem,. I tylko wspiąć się wyżej i wyżej. Dosięgnąć ostatniego źdźbła trawy. I zewsząd widzę fiolecące się kwiaty. Powoli usychające w blasku słońca. I czarne jak węgiel oczy. Ojos Negros, Silvia Iriondo, Flor Moradita. Das Schwierigste am Leben ist es, Herz und Kopf dazu zu bringen, zusammenzuarbeiten.".
antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: października 2012
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2012_10_01_archive.html
Czwartek, 11 października 2012. Delikatnie prostuje swoje ramiona. I tylko biała para. Wydobywająca się z ust naszych. Stojący pod poszarzałym murem. Świdruje w głowie słowo. Jakby duch patrioty się budził. W odmętach mej duszy. Gdy kochanka kochanka wciąż nawołuje. I chwile wielkich uniesień. A w co wierzysz. Das Schwierigste am Leben ist es, Herz und Kopf dazu zu bringen, zusammenzuarbeiten.". Wyświetl mój pełny profil. Medal Za Zasługi Dla Rozwoju Polskiej Pedagogiki. Pieszo z Jerozolimy do.
antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: grudnia 2012
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2012_12_01_archive.html
Piątek, 7 grudnia 2012. Próbuję coś napisać i ginę w pustce. Paradoksalnie, bo pustka ta jest wypełniona. Ciszą, spokojem, promieniami słońca. W którą stronę podążać, gdy myśli w głowie brak. Listopadowa Coma w grudniową noc. Das Schwierigste am Leben ist es, Herz und Kopf dazu zu bringen, zusammenzuarbeiten.". Wyświetl mój pełny profil. Medal Za Zasługi Dla Rozwoju Polskiej Pedagogiki. Pieszo z Jerozolimy do. Blog o Francji, Francuzach i języku francuskim. Przegląd Szkicownika z roku 2013/29014.
antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: Noce i dni...
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2012/11/noce-i-dni.html
Czwartek, 8 listopada 2012. Kiedy będziesz wędrował polami. Czy przez lasy na zlot tak jak my. Musisz wspomnieć, że kiedyś przed nami. Inne hufce tą drogą już szły. Po 84 latach trudnego życia odeszła na wieczną wartę. Dziś, przed kilkoma godzinami. Nigdy się nie poddająca, oddała swoje życie Najwyższemu. Tak długo zwlekałam z wizytą, z odpowiedzią na maila. Tak bardzo pragnęłam jeszcze ją spotkać, uścisnąć jej dłoń. Czułam, że koniec się zbliża. Przez łzy, wciąż przez łzy. Bez tej miłości można żyć,.
antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: Zawsze można je zaprosić na sok...
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2012/11/zawsze-mozna-je-zaprosic-na-sok.html
Czwartek, 15 listopada 2012. Zawsze można je zaprosić na sok. Nie wiem w którą stronę. Nie wiem dokąd mogę dotrzeć. W miejsca których nie ogarnie. Nie wiem w którą stronę. Nie wiem dokąd mogę dotrzeć. W miejsca których nie ogarnie myśl". Kolejny lęk o niebo w Twoich oczach. Kolejne koleiny liny li nie. Łez nie ma kto już otrzeć. Nie ma komu ocierać. Zamienić cierpienie na działanie. Suma inteligencji na planecie jest stała. Populacja rośnie.". Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom). Pieszo z Jerozolimy do.
antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: C'est la vie
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2013/04/cest-la-vie.html
Czwartek, 25 kwietnia 2013. Życie Ukryte. W słowach. Wychodząc z ciemności, stąpając po grzęzawisku można dostąpić olśnienia. Taki nagły blask słońca odbijający się od tafli bagna. Tafla bagna? Utkana pustka. .uTKAna pusTKA. Ananasowe perły. Ile wciąż pozostało dziecięctwa? Ile życia sprzed 12, 13? Ile tęsknoty i złości za niewypowiedziane? I chciałoby się zaśpiewać, zawyć. Na wrzosowisko! Ze mną można tylko. 29 maja 2013 14:34. Dziękuję.Po prostu. Może coś takiego dla ukojenia znasz? 29 maja 2013 16:08.
antropolognamarsie.blogspot.com
Antropolog na Marsie...: Cisza jak ta...
http://antropolognamarsie.blogspot.com/2012/12/probuje-cos-napisac-i-gine-w-pustce.html
Piątek, 7 grudnia 2012. Próbuję coś napisać i ginę w pustce. Paradoksalnie, bo pustka ta jest wypełniona. Ciszą, spokojem, promieniami słońca. W którą stronę podążać, gdy myśli w głowie brak. Listopadowa Coma w grudniową noc. 12 grudnia 2012 14:56. Jak wypełniona pustka nadal może być pustką? Przecież to się wyklucza :). 12 grudnia 2012 21:44. Wyjaśnię :) Powyżej ;). Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom). Das Schwierigste am Leben ist es, Herz und Kopf dazu zu bringen, zusammenzuarbeiten.".
