moshtook.blogfa.com

nirvanayeman.blogfa.com

نیروانا

http://www.nirvanayeman.blogfa.com/8706.aspx

دارم به یه چیزایی نزدیک میشم .یه چیزایی که گسه تلخه .ولی جذابه! از یه چیزایی دور میشم.اینم قشنگه! این روزا چقدر عجیب غریب شده! می دونی شدم حکایت اون دونده ی ماراتن که قبل اومدن پشت خط مدام به خودش میگه: هی لعنتی یا همین الان بکش کنار یا اگه شروع کردی تا آخرش دووم بیار! حالا ازت قدرت میخوام و قدمای محکم. میخوام فتحش کنم.چی رو؟ چقدر دلم میخواست زمستون بود می رفتیم جمشیدیه.شاید با یه آهنگ معرکه مثل If you go away. که عین این روزا عجیب غریبه! If you go away. As I know you must. There will be nothing left.

nirvanayeman.blogfa.com

نیروانا

http://www.nirvanayeman.blogfa.com/8607.aspx

و حتی یک کلمه هم نگفت . سپیدی سیگار را میان لب های پریده رنگش دیدم. نوشته شده در چهارشنبه هجدهم مهر ۱۳۸۶ساعت توسط مینا. پایان صبوری شما، آغاز امیدواری ماست. مجله کوچک / کارنامه برده گی. روزی روزگاری در تهران. آبی های همیشه آبی! A Man Called Old Fashion*. اگر شبی از شبهای زمستان مسافری .

dehshat.blogfa.com

سدیم ، آب و خودکشی

http://www.dehshat.blogfa.com/8811.aspx

یکشنبه یازدهم بهمن ۱۳۸۸. احساس بچه آهو هایی را دارم که تازه به دنیا می آیند، دیدی که چطور پاهاشان می لرزد، دست من هم دست کمی ندارد بر کاغذ. فکر می کنم بر بلندای بزرگترین کوه زباله ی افکار بشری ایستادم و می خوام که قاشق-قاشق این کوه را به خورد همه ی آدم های کره زمین بدهم "سخته.ولی ممکنه"، نمی دانم این شعار مسخره مال کدوم تبلیغ تلویزیون بود ولی آنقدر مزخرف بوده که تا الان به خاطرم مونده. دلم برای اینجا تنگ شده بود همین و بس نه تعهدی در کاره نه ضمانتی، شاید باز هم بنویسم. نوشته شده در 21:29 توسط آیدین.

dehshat.blogfa.com

سدیم ، آب و خودکشی

http://www.dehshat.blogfa.com/8506.aspx

شنبه یازدهم شهریور ۱۳۸۵. روی صندلی خاک گرفته ام نشسته ام. از بالکن کارناوال را تماشا می کنم. از دور فریاد قایقرانی باد را همراهی می کند. و خورشید در افق آخرین زورهایش را می زند. حالا هوا گرگ و میش شده و نور فانوس دریایی از ساحل به چشم می خورد. حتما قایقران به ساحل رسیده. نوشته شده در 21:56 توسط آیدین. پنجشنبه دوم شهریور ۱۳۸۵. ببین به نظر من زندگی دو قسمت داره یعنی به دو قسمت تقسیم می شه. ببین به دو بخش وحشت و بدبختی، وحشت مربوط به بیماریهای کشنده. خب تو تو کدوم دسته ای؟ نوشته شده در 16:31 توسط آیدین.

dehshat.blogfa.com

سدیم ، آب و خودکشی

http://www.dehshat.blogfa.com/8509.aspx

یکشنبه دوازدهم آذر ۱۳۸۵. به قاب عکس بيهوده ننگر. صاحب عکس ديگر اينجا نيست. صاحب عکس سالها پيش از اينجا رفت. صاحب عکس خاطراتش را جمع کرد و رفت. صاحب عکس همان بود که مي خنديد و سيگار مي کشيد. صاحب عکس حتي زير سيگاريش را هم با خود برد. به صاحب عکس بيهوده ننگر. قاب عکس ديگر اينجا نيست. قاب عکس سالها پيش گم شد. قاب عکس کم کم ميخش شل شد و بعد. قاب عکس آن اوآخر حتي ديگر عکسي نداشت. به سنگ تراش خورده ي روي زمين بيهوده ننگر. صاحب عکس زير آن خاک هاي سياه نيست. صاحب عکس سالها پيش از اينجا رفت و. جمعه سوم آذر ۱۳۸۵.

dehshat.blogfa.com

سدیم ، آب و خودکشی

http://www.dehshat.blogfa.com/8507.aspx

یکشنبه شانزدهم مهر ۱۳۸۵. دست راستم را بر شانه هاي زني فراموش کرده ام. و چشم هايم را در موهاي ژوليده اش. بي دست و چشم. من به بادي فکر مي کنم. که خاک مزار دوستانم را. به دامنه ي مرثيه ها مي راند. زني شانه هايش را. زير دست راستم فراموش کرده است. و موهايش را در چشمانم. بي شانه، بي مو. نمي دانم به چه فکر مي کند. اين سوي سينه که نامش چپ است. وگرنه من چه کاره بودم به دوست داشتن و دوست داشتن؟ اين همه کوچه ي تنگ و تاريک و باريک و ديگر مهم. نيست ها را گشتن به دنبال چه مي دانم چه چيز را که حس. بادي بي چرا سربرافرازد.

dehshat.blogfa.com

سدیم ، آب و خودکشی

http://www.dehshat.blogfa.com/8512.aspx

سه شنبه بیست و نهم اسفند ۱۳۸۵. روزها گذشتند، آدمها هم مثل روزها،گذشتند. طعم گس و ملسي داشت سالي که گذشت. اميدوارم امسال کمي، فقط کمي شيرين تر باشد. نوشته شده در 22:9 توسط آیدین. دوشنبه بیست و یکم اسفند ۱۳۸۵. آه اگر دیروز برگردد، لحطه ای امروز من باشد. قلعه ی سنگین تنهایی چهار دیوارش ز هم پاشد. نوشته شده در 15:19 توسط آیدین. Daily Does Of Imegery. برخي از حقوق متن‌هاي نوشته‌شده در اين وبلاگ براي نويسنده محفوظ. اين وبلاگ نيز توسط سايکو. تهيه شده و حقوق مربوط به آن هم محفوظ.

dehshat.blogfa.com

سدیم ، آب و خودکشی

http://www.dehshat.blogfa.com/8702.aspx

یکشنبه بیست و نهم اردیبهشت ۱۳۸۷. اينجا هوا سرد و نمناك است. ياد تو را، هر لحظه يادم مي آورد. همينش را دوست دارم كه مانده ام. مي دانم كه مي داني. مثل همان روز كه دخترت آمد. با شاخه رزي بين لبهايش. با همان خنده ي هميشگي. تو هميشه همانطور بودي كه بودي. مي بينم تو را كه باز با لاله گرم گرفته اي. مي داني اينها همه كم از آن لبخند هاي هميشگي ات ندارند. همان خنده هاي نخودي. حتي يادش هم لبخدي هر چند تلخ. بر لبم مي نشاند. ممنونم كه مرا نجات دادي. همان قديم ها وقتي پدرم آمد و گفت. اين عكس را از كجا آوردي.

dehshat.blogfa.com

سدیم ، آب و خودکشی

http://www.dehshat.blogfa.com/post-86.aspx

یکشنبه بیست و دوم فروردین ۱۳۸۹. بیریخت بودن بعضی از حرف ها از همون کلمه ی اولشون معلومه، تفاوتی نداره با چه لحنی گفته بشه، وقتی از دهانه ی گوش میگذره و میخوره به پرده ی گوش، از اونجا بوش توی دماغت میپیچه و طعم گندشو میتونی روی زبونت مزه مزه کنی. And train rolls on. نوشته شده در 20:40 توسط آیدین. Daily Does Of Imegery. برخي از حقوق متن‌هاي نوشته‌شده در اين وبلاگ براي نويسنده محفوظ. اين وبلاگ نيز توسط سايکو. تهيه شده و حقوق مربوط به آن هم محفوظ.

dehshat.blogfa.com

سدیم ، آب و خودکشی

http://www.dehshat.blogfa.com/8605.aspx

یکشنبه هفتم مرداد ۱۳۸۶. نه شاید که نامش نهند نوستالژی. نمی دونم غرور من بود یا تو. یا قرار بود اون نگاهها تمام جدول های. خیابون رو از پنجره ی باز ماشین نظاره کنه. چیز هایی که به یاد می اومد و به سرعت یه. خداحافظی کوتاه از یاد می رفت. و بعدش هم این ما بودیم که فکر می کردیم. شاید باید همه ی این اتفاقات می افتاد و همین. چند لحظه باقی می موند. چند لحظه بین جدول های حل نشده ی خیابون. و خاطرات چسبناک ملس گذشته. نوشته شده در 22:14 توسط آیدین. Daily Does Of Imegery. اين وبلاگ نيز توسط سايکو.